بوخارین

محاکمه بوخارین، کاری تشریفاتی و نمایشی بود. کمیته مرکزی ماه ها قبل، با یک دستورالعمل ساده ای که دریافت کرده بود - "توقیف، محاکمه، اعدام" - او را محکوم کرده بود. آندره ویشینیسکی دادستان کل محاکمات استالینی، بوخارین را با یهودای اسخریوطی و آل کاپون مقایسه کرد و "جانوری میان روباه و خوک" خواند. او را متهم کرد که مامور بیگانگان است و رهبری گروهی از مخالفین را بر عهده دارد و حتی برای قتل لنین هم توطئه ای را سازمان داده بود. او گفت: "بر گور این خائنین نفرت انگیز تنها علف های هرز و خاروخاشاک خواهد رویید" ... بوخارین پس از شش ساعت "شور و مشورت" در ساعت چهار و نیم بامداد روز سیزدهم مارس 1938 به مرگ محکوم شد. طبق گواهی مرگ صادره، اعدام روز پانزدهم مارس انجام شد ولی از محل و نحوه آن ذکری نشده است. همسرش را برای هشت سال به زندانی در آستاراخان فرستادند و سپس تبعید به سیبری تا اواخر دهه 1950. دولت تربیت تنها فرزندشان را به یکی از اقوام سپرد. پسرشان بیست و یک ساله بود که برای اولین بار توانست مادرش را ببیند ... در دوره گورباچف، پنجم فوریه 1988؛ پنجاه سال بعد از اعدام، وزارت خارجه شوروی بیانیه ای داد و اظهار داشت که شواهدی که در جریان محاکمات تصفیه ها مورد استفاده قرار گرفت غیرقانونی جمع آوری شده بودند و حقایق تحریف شده. همان روز از بوخارین و نوزده تن از رهبران بلشویک اعاده حیثیت شد