موج احساسات ایرانیان در فضای مجازی بالاست که «چرا علیه طالبان در پنجشیر وارد "عمل" نشدید؟»!
فرض این است که مبنای این موج "صرفاً" مخالفت با رویکرد جمهوری اسلامی نیست!
واقعاَ چرا باید "جمهوری اسلامی" علیه طالبان در پنجشیر وارد "عمل" میشد؟! طرفداری از حق علیه باطل؟! یعنی هنوز کسانی در دهه شصت حضور دارند یا "نه غزه، نه لبنان، جانم فدای ایران" فقط مخصوص غرب خاورمیانه است؟!
حمایت از هر "اقدام نظامی خارجی توسط جمهوری اسلامی" یعنی آب به آسیاب نظامیگری؛ تشویق برای موشکهای بزرگتر و احتمالاً سفرههای کوچکتر مردم.
آیا باید قندی را که «چرا ج.ا. وارد عمل نظامی در افغانستان نشد؟» در دل جنگسالاران آب میکند، قدر دانست؟!
این تسلیم به بینش "جنگسالاری" محصول ناگزیر جهان رویایی برساخته همان کسانی نیست که آن را "دنیای موشکها" خواستهاند؟!
اما اساساً وقتی از آب ریختن به آسیاب جنگسالاران میگوییم، از چه میگوییم؟!
جمهوری اسلامی تا پیش از قدرت و وحشتنمایی داعش در عراق به اعتبار آگاهی از مخالفت ملی و جهانی، از تایید دخالت مستقیم نظامی فرامرزی خود به طور جدی پرهیز میکرد و از «ما فقط مستشار به سوریه فرستادهایم» جلوتر نمیآمد حتی وقتی جنازه کشتگان بسیار جوان (که طبیعتاً نمیتوانستند مستشار نظامی باشند) به ایران باز میگشت
اما داعش ورق را برگرداند؛ همان موقع (اسفند 93) در وبلاگم نوشتم: «با آمدن داعش، حلقه محاصره بشار اسدِ جلاد شلتر شد؛ این را حتّی در شبکههای اجتماعی هم به راحتی میتوان حس کرد. با آمدن داعش، مسئله حضور نظامی ایران در عراق و سوریه تا حد بسیار زیادی از فشار افکار عمومی داخلی و منطقهای و فرامنطقهای رها شد.»
"ترس عمومی" گره کار بسیاری را باز کرد! ناگهان افکار عمومی با "فرشتگان"ی مواجه شد که از قضا بارها علیه خواست اکثریت بودهاند!
سه سال بعد (96) سردار جعفری (فرمانده کل سپاه) گفت: «معلوم نبود در نطفه خفه کردن داعش به صلاح باشد. همین شکلگیری داعش و اتفاقاتی که ظرف چهار-پنج سال اخیر در منطقه رخ داد، باعث سازماندهی جبهه مقاومت و سازماندهی مردم منطقه شد.»
شما بر طبل عمل نظامی در دفاع از پنجشیر میکوبید به اعتبار "زبان فارسی" پنجشیریها (که خود فرقهگرایی واضح است) و یا حتی "دفاع از مظلوم" (لابد مثل ماجراهای غزه و لبنان!) ولی جنگسالاران آسیاب خودشان را روغنکاری میکنند و شما در دام تناقضهای خود ویران میشوید!
ریشه نزاع و جنگهای نیابتی ایران/ترکیه/سعودی/پاکستان همین فرقهگراییهای خونآلود است؛ بر آتش آن ندمید لطفا!
طرحی نو در اندازید!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر