سال، سال "فاصله" بود؛ سال فقر و خشم فروخورده ... انسان اما "چاره‌ساز" است که اگر نبود، منقرض شده بود ... ما "امید"هایمان را چون گنجی پاس می‌داریم، البته که به اباطیل و بیهوده‌ها امید نمی‌بندیم چرا که «هیچ صیادی در جوی حقیری که به گودالی می‌ریزد مرواریدی صید نخواهد کرد»(فروغ)
... ما "گُل"ها را برخواهیم افراشت.
(محل عکس: تقاطع تربیت زنجان)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر