تاریخ، و احتمالا نه چندان دیر، مشخص خواهد کرد (نکرده؟!) که هاشمی رفسنجانی در سمت درست ایستاد یا نه، که ایده و عملکرد او برای حفظ و کارآمدی "جمهوری اسلامی" مفیدتر بود یا نه. با همه تفاوتی که بین رفسنجانی قبل و بعد از 84 و سپس 88 به نظر آید، رفسنجانی در حفظ "نظام جمهوری اسلامی" بسیار مصمم بود و البته او "راه" دیگری برای تحقق آن سراغ داشت، از آن نوع که کمتر از پنج ماه قبل از فوت گفت: «اگر می‌بینید آلمان و ژاپن این روزها محکم‌ترین اقتصاد دنیا را دارند، اینها بعد از جنگ جهانی دوم از اینکه نیروی نظامی داشته باشند، محروم شدند. نیروهای نظامی بیشترین خرج کشورهای در حال جنگ را می‌بردند و از این رو با این اقدام پول‌هایشان آزاد شد و به دنبال کارهای علمی و تولیدی رفته و اقتصاد دانش بنیان برای خود درست کردند لذا دیگر آسیب‌پذیر هم نیستند، این راه در ایران باز شده است و مدیران و دلسوزان و معلمان باید وارد این فضا شوند.»
با
همه نقدهایی که به عملکرد او در دوره‌های که در دایره مرکزی قدرت
جمهوری اسلامی قرار داشت وارد است، اما او از نعمت "تغییر"
برخوردار
بود؛ اینکه این "تغییر" به دلیل خلع یدش از قدرت حاصل شد یا خلع ید ناشی
از بروز دادن آن "تغییر"ها بود، اینجا محل بحث نیست. مرحوم آیت‌الله
خمینی نیز در اواخر عمر توجه بسیار خاصی به مقوله "کارآمدی" نظام کرد؛
این که "نظام اسلامی" برای مدیریت جامعه توان دارد یا نه؟ بحث مفصل است
ولی همین قدر بدانید که این نگرانی از صلبیت فقه در مواجهه با امور به روز مملکت‌داری
بود که بنیانگذار نظام را به سمت تاسیس "مجمع تشخیص مصلحت نظام" راه برد.
رفسنجانی
در میانه خرداد 68 مدیریت سمت تاریخ مملکت را بر عهده گرفت. در این راه، حسن
روحانی هم به او کمک کرد. رفسنجانی گفته که «خبر آماده‌باش نیروهای عراقی در مقابل
منطقه عین‌خوش که در اثنای جلسه (ی مجلس خبرگان در 14 خرداد 68) توسط دکتر روحانی
رسید و من در جلسه اطلاع دادم، تاثیر زیادی در آمادگی اعضای خبرگان برای ختم کار
(و رای به رهبری آیت‌الله خامنه‌ای) داشت.» 24 سال بعد که رفسنجانی
برای انتخابات ریاست‌جمهوری رد صلاحیت شد، برای اولین بار دختر آیت‌الله خمینی
نامه‌ای منتشر کرد که در آن نوشته بود بنیانگذار نظام بعد از تایید صلاحیت آیت‌الله
خامنه‌ای برای رهبری بعد از خود، صلاحیت رفسنجانی را هم برای رهبری تایید کرده
بوده.
امروز
چهارمین سالگرد درگذشت اوست. بازی روزگار؛ این که نویسنده کتاب "امیرکبیر یا
قهرمان مبارزه با استعمار" درست در شب قتل امیرکبیر درگذشت. خدای‌شان بیامرزد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر