اول) در نقشه، آن دایره بالایی، حسینیه‌ی اعظم معروف است، آن دایره وسط، پل "سیدالشهدا"ست، آن پایینی هم پل تاریخی میربهاست روی رودخانه به قهقرا بُرده شده‌ی "زنجانرود".
دوم) چند سالی‌ست روی زنجان (به واسطه دسته عزاداری‌های یکپارچه و پرجمعیت‌اش) اسم گذاشته‌اند: "پایتخت شور و شعور حسینی". "شور"ش حالا به کنار، اما به هر اعتباری که فکر و خیال‌اش را بکنید – از جمله به اعتبار ارزش و معنای کلمات و موصوفات ("پایتخت" و "حسینی") - پایتخت "شعور" حسینی، حرف گنده و گزافه‌ای است؛ دست‌کم دون شأن "امام حسین" است. هر بار از این مقوله نوشتم (که الکی نگویید و ننویسید "پایتخت شعور حسینی")، به عده‌ای برخورد؛ به جهنم که برخورد! برنخورد؟!
سوم) شما را به تماشای وضعیت پل میربها دعوت می‌کنم؛ اینجا در چند ده متری آن حسینیه اعظم با گنبدطلایی رنگ و آن پل پنجاه‌وچند میلیاردتومانی "سیدالشهدا" قرار دارد (منبع: خبرگزاری فارس، عکس‌ها از بهرام بیات عزیز).
چهارم) بزرگترین ظلم‌ها از ظلم به کلمات شروع شده؛ این را چند وقت پیش از قول یک نویسنده چینی خوانده بودم.
.
سلام. مطلب خیلی خوبی بود. من در اینستاگرام خواستم برای این پست کامنت بگذارم،موفق نشدم. کامنت بسته شده؟
پاسخحذفخیر
پاسخحذفکامنتینگ در اینستا بسته نیست