۱۳۹۸ اردیبهشت ۲۵, چهارشنبه

جنگ ِ دریا



1. دوم مرداد ماه 66، کشتی کویتی «بریجتون» که تحت اسکورت ناوهای جنگی آمریکا بود، روی مین ‌دریایی رفت وآسیب دید. ایران رسماً منکر مین‌ریزی بود و حتی در تلویزیون درباره کشف و خنثی‌سازی مین‌ها برنامه‌ای پخش کرد.سال‌ها بعد، از جمله توسط محسن رضایی به نقش ایران در مین‌ریزی صحه گذاشته شد.

2. کمتر از دو ماه بعد، کشتی تدارکاتی «ایران اجر» توسط نیروهای آمریکایی به اتهام حمل مین‌دریایی توقیف و در آب‌های بین‌المللی غرق کردند. در جریان تلاش برای توقیف این کشتی، دست‌کم سه ایرانی کشته شدند. 26 خدمه اسیر شدند.

3. این ماجرا با سفر رئیس‌جمهوری وقت (آیت‌الله خامنه‌ای) به مقر سازمان ملل در نیویورک همزمان شد. ایشان در سخنرانی خود اظهار داشت: «دیروز ناوهای امریکایی یک کشتی تجاری، ایرانی بنام «ایران اجر» را مورد حمله قرار داد، پنج نفر کشته، چهار مجروح بجای نهاد، کشتی را تصرف و تعدادی را دستگیر کرد و به گروگان گرفتند، دیروز تلویزیون آمریکا این را به عنوان زدن یک قایق در حال مین‌ریزی پخش کرد و طبق معمول به افکار عمومی دنیا دروغ گفت اما من اینک اعلام می‌کنم که این یک کشتی تجاری و موسوم به ایران–اجر بوده است و نه یک قایق تندر و جنگی. این آغازی است برای حوادثی که بی‌شک عواقب تلخ آن به خلیج‌فارس منحصر نخواهد ماند و مسئولیت‌های همه پیشامدهای بعدی به عهده شروع‌کننده یعنی آمریکاست.»

4. با این حال، در خاطرات منتشر شده مرحوم رفسنجانی در این باره آمده: «در کشتی باری ما چند مین دریایی بوده...دو هلیکوپتر آمریکا به آن حمله کرده‌اند.»  آقای رفسنجانی اضافه کرده که با مشورت با حسن روحانی و سیروس ناصری «درباره خط تبلیغ که قرار شد مین گذاری را قبول نکنیم و راجع به حامل مین بودن برای بوشهر هم چیزی نگوییم.»
مقامات ایرانی در حالی ادعای حمل مین توسط «ایران اجر» را تکذیب می‌کردند که به نوشته کتاب «روایتی از زندگی و زمانه اکبر هاشمی رفسنجانی»(انتشار:1395)، این کشتی «ناشیانه و بدون استتار» در حال حمل مین به بوشهر بوده!
عکس از کتاب «روایتی از زندگی و زمانه رفسنجانی»

5. دو هفته بعد از این ماجرا، نیروهای آمریکایی دوباره به نیروهای ایرانی حمله می‌کنند. در این تهاجم، نیروهای ایرانی یک هلیکوپتر آمریکایی را سرنگون می‌کنند. آمریکایی‌ها یک قایق سپاه را غرق می‌کنند و نیروهای ایرانی را اسیر می‌کنند. فرمانده ایرانی (نادر مهدوی) کشته می‌شود.(+)

6. دوباره و باز دوهفته بعد، آمریکا سکوی نفتی 500 میلیون دلاری رشادت را با دستور ریگان (رئیس‌جمهوری وقت آمریکا) منهدم می‌کند؛ در پاسخ به حمله موشکی به دو کشتی در بنادر کویت که ایران از آن موشک‌ها به عنوان «موشک سرگردان» نام می‌برد!

7. چند روز بعد (2 آبان 66)، بمبی قوی در دفتر هواپیمایی پان آمریکن در کویت منفجر شد. گروهی مسئولیت این انفجار را به عهده نگرفت اما گفته شد که این عملیات انتقام‌جویانه ایران بوده است.

8. کمتر از شش ماه بعد، نیروهای ایرانی و آمریکایی دوباره به شدت در خلیج فارس درگیر می‌شوند که به شهادت قریب به 60 نیروی ایرانی منجر می‌شود. در ۲۵ فروردین ۱۳۶۷ ناو آمریکایی در خلیج فارس به یک مین دریایی برخورد. برخورد به مین دریایی آسیب جدی به این ناو زد و ده نفر از خدمه آن هم زخمی شدند. چهار روز بعد نیروهای آمریکایی به انتقام، در عملیات آخوندک به سکوهای نفتی نصر و سلمان حمله کردند و آنها را نابود کردند. ایران در واکنش به حمله آمریکا با استفاده از دو ناوچه سهند و سبلان، قایق توپدار جوشن و چند قایق تندرو، به همراه دو هواپیمای اف ۴، تلاش کرد که به نیروهای آمریکایی ضربه بزند. اما نتیجه نبرد غرق شدن جوشن و سهند به همراه سه قایق تندروی ایرانی و آسیب دیدن ناوچه سبلان بود. ایرانی‌ها توانستند یک هلیکوپتر کبرای آمریکایی را سرنگون کنند که دو خدمه آن کشته شدند.

9. کمتر از دوماه‌ونیم بعد، چندساعت بعد از درگیری جزئی نیروهای ایرانی و آمریکایی در خلیج فارس، در ۱۲ تیر ۱۳۶۷، ناو آمریکایی با شلیک موشکی هدایت‌شونده به سوی یک ایرباس ایرانی این هواپیمای مسافربری را سرنگون کرد و همه ۲۹۰ سرنشین آن را کشت.
اکبر هاشمی رفسنجانی در شرح ماجرا نوشت: «نیروی دریایی سپاه می‌گوید با ناوها و هلیکوپترهای آمریکایی درگیر شده، یک قایق ما و یک هلیکوپتر آمریکایی غرق شده‌اند و ناو آمریکایی، هواپیمای مسافربری را که همان موقع به آنجا رسیده، با موشک ساقط کرده است. جنایت عجیبی است.» آمریکا اعلام کرد که به وینسس، ایرباس ایرانی را با یک اف ۱۴ اشتباه گرفته و پس از چند بار اخطار رادیویی به آن شلیک کرده است. ایران این ادعای آمریکا را رد کرد و گفت آمریکا عامدانه این هواپیمای غیرنظامی را هدف گرفت. آمریکا یک سال بعد پذیرفت که بدون عذرخواهی یا قبول مسئولیت ۱۳۱ میلیون دلار غرامت به بازماندگان سرنشینان هواپیمای مسافربری ایران بپردازد. هیچ یک از خدمه ناو به خاطر اشتباه‌شان تحت پیگرد قرار نگرفتند و بعدا از آنها تجلیل شد.

10. پانزده روز بعد، ایران قطعنامه 598 را که یک‌سال پیش به تصویب شورای امنیت سازمان ملل رسیده بود، پذیرفت.
.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر