وقتی تاریخ بی‌رحم می‌شود

▪️ پخش فیلمی از مقدمه‌چینی مدیر یک مدرسه برای دادن خبر شهادت پدر یکی از دانش‌آموزان، واکنش‌های گسترده و البته متضادی در شبکه‌های اجتماعی در پی داشته است (⚠️ فیلم 👈 اینجا). فیلم ِتلخی است که با گریه دخترک، حاضران در صحنه و همکلاسی‌های آن دانش‌آموز تمام می‌شود. ابعاد روانی شخصیت کسی که ایده فیلم‌برداری از این صحنه و پخش آن را طرح و عملی کرده، قطعاً قابل بررسی است. «همه» نظام‌های عقیدتی‌ و سیاسی برای معنا بخشیدن بر رنجی که بر پیروان خود و مردمان جامعه روا می‌‌دارند، قصه‌ها گفته و ساخته و چاره‌ها اندیشیده‌اند؛ از حواله‌‌ی جزا در ماورای این دنیا تا عنایت امتیازهای این دنیایی. تاریخ اما گاهی بسیار بی‌رحم است؛ بعدتر ممکن است بر «حق‌بودن باختن جانی و گریه و تنهایی ِ فرزندی» شبهه‌ای عظیم و بسیار تلخ وارد کند.