مراسم چهلمین روز درگذشت هاشمی رفسنجانی برگزار شده و او در صف صاحبان عزا، دم در مسجد ایستاده است. او یازده سال قبل، سربلند، شاهد می‌آورد که توی برگه رای‌اش به رفسنجانی تف کرده (البته لابد به صورت "نمادین"!) و بعد برگه را انداخته توی صندوق. حالا چرا تف؟ چون رفسنجانی کاندیدای مورد نظر او نبود اما در تقابل با احمدی‌نژاد، ناچار شده بود به کسی غیر از او – یعنی به رفسنجانی – رای دهد. تا پیش از اعلام نتایج مرحله اول انتخابات (خرداد 84) نیز برای تبلیغ کاندیدای اصلاح‌طلب محبوبش، در تخریب رفسنجانی کم نگذاشته بود! همه ما ممکن است زیر و رو شویم؛ بصیرت‌مان متحول بشود اما همین بازی‌های روزگار است که باید درس بشود که "میانه‌روی" کنیم، اگر هم اهل‌اش نیستیم، سوژه تخریب دیروزمان اگر از دنیا رفت، امروز آن قدر باید بتوانیم خجالت بکشیم که اول صف صاحبان عزا نایستیم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر