دو پرسش ثابت مهران مدیری از مهمانان برنامه "دورهمی"، یک جورهایی جمع تابوشکنی و تلنگر است انگار؛ آنجا که می‌پرسد: «عاشق شدین؟» و بعدتر که «احساس خوشبختی می‌کنین؟». من نشنیده‌ام کسی به سوال دومی پاسخ "نه" بدهد و ندیده‌ام کسی به سوال نخست، بدون لبخند پاسخ بگوید (یا بدون لبخند سوال را دور نزند)!
به همان اندازه که «عاشق شدین؟» در دل سوال‌های دیگر می‌درخشد، از بس که "عشق زمینی" و "داستانِ بی‌روتوشِ عاشقیِ مهمانان برنامه‌های رادیو و تلویزیون" انگار از ممنوعه‌ها بوده، «احساس خوشبختی می‌کنین؟» نیز سوال مهمی است؛ مثل اعلام معدل کارنامه می‌ماند، گیریم خیلی‌ها به محض جواب "بله" دادن به آن، خود ِ خودشان متوجه می‌شوند چه دروغگوی رقت‌انگیزی‌اند (یا شاید هم خیال کنند چه راحت می‌توانند گول بزنند). نمی‌دانم؛ شاید مهران مدیری نباید این سوال دومی را بپرسد؛ از بس که سخت است راست گفتن و آسان است دروغ گفتن درباره آن، در جایی که ریاکاری، راهی پرمشتری برای بقاست و حتی نظام رسمی آموزشی، آن را یاد می‌دهد و دروغگو هم دلشوره رسوایی ندارد.
یک بار - در قالب خبرنگار - از مقام مسئولی سوالی پرسیدم، با من راحت بود، گفت: لطفا سوالی بپرس که مجبور نشوم دروغ بگویم. و من از خیر سوال گذشتم همزمان با آن که جوابم را هم گرفتم.
https://telegram.me/mmoeeni1/1144
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر