آقای روحانی دیروز گفته که «عده‌ای با پول بیت‌المال و با خبرگزاری و روزنامه بیت‌المال امید مردم را نشانه می‌روند.»
این چندمین بار است که رییس‌جمهوری از برخی رسانه‌ها به دلیل آنچه "لطمه به امید مردم" خوانده می‌شود، انتقاد می‌کند در حالی که وظیفه رسانه "امیدآفرینی" نیست؛ یا لااقل "امیدآفرینی" قاعده کار رسانه نیست و نباید باشد، اگر که قاعده کار شرکت تبلیغاتی می‌تواند که باشد! کافی‌ست به یاد بیاوریم رسانه‌های اصولگرا و در صدر آنها: صدا و سیما، چطور همه تلاش خود را در دوره سیاه احمدی‌نژاد به انجام می‌رساندند تا به امید مردم لطمه وارد نشود! تغییر در تعریف بیکاری برای پایین آوردن نرخ بیکاری، شاخه و شانه کشیدن‌های الکی و مملو از توهّم و توخالی در برابر تحریم‌ها و پروپاگاندا برای سفرهای استانی مملو از فریب و ضایع کننده منابع کشور رییس دولت قبلی، آیا جز برای امیدوار کردن مردم بود؟ رسانه باید گزارش واقعیت کند؛ مستند، درست، صریح، شفاف. هنوز داغ امیدآفرینی‌های مشمئزکننده و دروغین بر بسیاری از دل‌هاست؛ محدود به دوره نکبت‌اندود احمدی‌نژاد هم نمی‌شود. گاهی از قضا باید امید را از مردم ستاند؛ امید به این که با دروغ بشود امور را اصلاح کرد، امید به این که با الدروم بلدروم و هوچی‌گری بشود مسلمات و واقعیات تلخ را شیرین جلوه داد، امید به این که با باز کردن در خزانه عمومی و بذل حق همگانی به عده‌ای خاص، بتوان ثبات و اقتدار خرید.
عرصه دروغ و فساد آن قدر باید تنگ شود که رسانه نتواند دروغ بگوید؛ رسانه متصل به بیت‌المال و نامتصل به بیت‌المال هم نباید باشد که مثلا در این بین، اتصال به خزانه عمومی، جواز تزیین کلیددار خزانه شود (و کیست از کلیدهای بسیار بر درهای بسیار خزانه بی‌خبر باشد؟). آقای رییس‌جمهوری فقط باید از رسانه‌ها بخواهد دروغ نگویند، اگر که همه راست را نمی‌گویند یا نمی‌توانند بگویند! تشکیلات عریض طویل اطلاع‌رسانی و رصد رسانه‌ای برای چیست؟ دروغ‌‌ها را شکار کنند؛ دروغگو را با ادله و با جدیدترین ابزار ارائه محتوا در شبکه وسیع اطلاع‌رسانی رسوا کنند. روحانی هیچ‌گاه نباید همچون بسیاری از گذشتگان خود بخواهد رسانه‌ها "سراب" را "آب" و"آب" را "سراب" معرفی کنند با این هدف که مردم، مطابق میل کسانی که کلید "خزانه" و "زندان" را توامان در دست دارند، امیدوار شوند. طبیعی است کسانی که نان‌شان را در روغن بدبختی و فلاکت مردم و انزوای کشور چرب می‌کنند، در این سه ساله آسیب دیده‌اند؛ همان‌هایی که برای مدیریت جهان برنامه دارند و خواهند داشت ولی «رسانه باید مردم را امیدوار کند»، نباید که تبدیل به قاعده و فرمول شود؛ این مخدری ویران‌کننده است.
.
.
عکس: روزهای امیدآفرینی روزنامه کیهان
.
.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر