اول: رسول گرامی اسلام (ص) در حدیثی فرموده است: من فرمان نیافته‌ام
كه دل‌های مردم را سوراخ كنم یا شكم‌هایشان را بشكافم (یعنی كار من تفتیش و تجسس نیست).
.
دوم: خلیفه دوم در یکی از شب‌ها که در کوچه‌های مدینه گشت می‌زد،
صدای آواز مردی را از درون خانه‌اش شنید. از دیوار بالا و نزد او رفت. دید زنی و ظرفی
از شراب نزد اوست. گفت: ای دشمن خدا! پنداشتی که خداوند تو را با این معصیت می‌پوشاند؟
آن مرد گفت: درباره من شتاب مکن! اگر من یک خطا کردم، اما تو سه خطا کردی؛ اوّلاً:
خداوند می‌فرماید: وَلاتَجَسَّسوا؛ یعنی: تجسس نکنید ولی تو تجسّس کردی و ثانیاً: خداوند
می‌فرماید: وَأْتُوا الْبُیوتَ مِنْ اَبْوابِها؛ یعنی: «از درهای خانه‌ها وارد خانه
شوید» ولی تو از دیوار بالا آمدی و ثالثاً: می‌فرماید: اِذا دَخَلْتُم بُیُوتاً فَسَلِّمُوا
عَلی اَهْلِها؛ یعنی: وقتی وارد خانه‌ها شدید به اهل خانه سلام کنید ولی تو سلام نکردی.
.
سوم: حضرت علی علیه‌السلام در نامه به مالک اشتر می‌نویسند:
«باید كه دورترین افراد رعیت از تو و دشمن‌ترین آنان در نزد تو، كسى باشد كه بیش از
دیگران عیب‌جوى مردم است زیرا در مردم عیب‌هایى است و والى از هر كس دیگر به پوشیدن
آنها سزاوارتر است.»
.
آخر: اصولگرایان و انقلابیون، بین "اخلاق" و "یک صندلیِ سبزِ کمتر یا بیشتر در
مجلس شورای اسلامی‌شان" کدام را ترجیح می‌دهند؟ در قاموس شورای نگهبانی که
دو بار صلاحیت احمدی‌نژاد را تایید کرد، آیا روایتی هست که جواز چشم‌پوشی
بر دروغ‌های آشکار را بدهد ولی صلابت در مقابله با گمان کشف حجاب را
توصیه کرده باشد؟
.
.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر