شما یک تصویر می‌بینید؛ در افقِ دور، حاشیه‌ای باریک از
ردیف کوه‌ها، بعد زمینی سبز و فنسی که از میانه عکس رد شده و احتمالا حدس می‌زنید
که عکاس بر روی بلندی بوده که عکس گرفته؛ اما عکاس علاوه بر دیدن همه این‌ها، غرق موسیقی
متن این تصویر بوده که شما نمی‌شنوید؛ یعنی نمی‌توانید بشنوید؛ صدای کلی پرنده خوش
صدا، پرنده‌هایی هم‌جثه گنجشک ولی کاکل به‌سر،
که اسم‌شان را نمی‌داند ... صدای خیلی خیلی خوبی دارند ... عکاس ده دقیقه همان
بالا ایستاد و فقط گوش کرد؛ کار چشمِ تنها نبود.
.
عکس: امروز
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر