نه بخشنامه و تبلیغات و نه هیچ الزام خودساخته و دیگرساخته
دیگری، دروغ و کلام پوچ را جای حق نمی‌تواند بنشاند؛ لااقل برای همیشه. در این
دنیای پُررسانه که در آن امکان مقایسه بین ادعا و امر حقیقی و واقعی آسان شده،
نشاندن دروغ جای حق، بسیار دشوارتر از گذشته نیز شده است. اینکه برخی خوش ندارند
سر از زیر برف بیرون بیاورند، صورت مسئله را تغییر نمی‌دهد. نیچه در «چنین گفت
زرتشت» به تمثیل زیبایی نوشته: «آدمی را ارزش‌های دروغین و کلام‌های پوچ هولناک‌ترین
هیولاست! سرنوشت شوم دیری در آن‌ها می‌خُسبد و منتظر می‌ماند اما سرانجام برمی‌خیزد
و آنانی را که بر پشت‌اش کلبه ساخته‌اند از خواب می‌پراند و می‌دَرَد و می‌بلعد.»(*)
.
* ترجمه داریوش آشوری – صفحه 104
این یادداشت در شماره سیزده دی 94 روزنامه صدای زنجان چاپ
شد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر