زیر ستونی به اسم «برای همین حوالی»، یادداشت زیر از
من در شماره 8 آذر 94 روزنامه صدای زنجان چاپ شد:
.
**
ست گادین (Seth Godin)، از نویسندگان پرفروش و کارآفرین برتر، در یکی از مصاحبههای اخیر
خود گفته که «مهمترین تغییری که در آینده
نزدیک در «جذب منابع انسانی» مشاهده میکنم، کاهش ارزش رزومهها و افزایش اهمیت «ردپای
دیجیتال» است. مجموعه نوشتههای یک نفر در وبلاگ خود، در شبکههای اجتماعی، عکسهایی
که در اینستاگرام به نمایش میگذارد، نوشتههایی که توییت میکند، عکس پروفایل او در
نرمافزارهایی مثل وایبر و واتساپ و فیسبوک و کاوری که برای صفحه خود انتخاب میکند
و مطالبی که لایک میکند یا به اشتراک میگذارد، چنان پروفایل دقیقی از دانش و نگرش
شخص در اختیار قرار میدهد که چند برگ رزومه که با هزار دقت و وسواس پس از مشاهده آگهی
استخدام تنظیم میشود، هرگز آن کارایی و دقت را ندارد.»
با اندکی تسامح، و شاید هم تیزهوشی، بسیاری از ما متوجه اهمیت
روزافزون «رد پای دیجیتال» خود شدهایم. البته همزمان میدانیم که هنوز مانده تا در
کشوری چون کشور ما، در مقوله «جذب منابع انسانی»، آنچه حرف اول را بزند، نه توصیه و
پشتگرمی قبیلهای، که «شایستگی» بر مبنای «مستندات» باشد. با این همه و با سرعتی که
مَرکبهای دیجیتالی دارند، تقریبا بسیاری از ما، از تخمین محل استقرارمان در فقط «یک
سال» آینده، واقعا ناتوانیم؛ نمیدانیم سال آینده، در چنین روزهایی، با تلفنهایی که
توی جیب و همراهمان است، کجا ایستادهایم، چه
کارهای تازهتری از دستمان برمیآید و افق دیدمان کجاست؟ از این رو دیروزهایمان
با سرعتی بیسابقه کهنه میشود و ما مدام باید خود را بهروز شده نگاه داریم. این وسط
اما سوی دیگر این قدرت تازهمان را فراموش کردهایم؛ به طرز افراطی به سمت قضاوت کردن
درباره هر پدیده و هر کسی رفتهایم، و در این که خود را در معرض قضاوت دیگران قرار
بدهیم؛ اینکه لایک بیشتری بگیریم، اسرافکار شدهایم. محصول کار، اما به بیانی دیگر،
همانی است که «ست گادین» گفته است؛ همه جا ردی داریم؛ اینکه ما خود را بیش از پیش
عریان میکنیم. بدون آن که بدانیم، و یا حتی بدون آن که خودمان بخواهیم، بسیاری وقتها،
مقهور «جو اکثریت» شدهایم. آفت این تسلیم، حل شدن در محلول جامعه است و گم شدنهای
مکرر «خودمان». انگار باید یک قاعده را، عین یک ریسمان نجات، محکم چنگ بزنیم: «زود
و در باره همه چیز «قضاوت» نکنیم.»
مراقب رد پاهای دیجیتالمان باشیم به خصوص اگر همیشه، یا خیلی
وقتها، زود جوگیر میشویم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر