۱۳۹۳ دی ۱۰, چهارشنبه

چهارپاره – 143 / آقای محسن رضایی! ممنون، واقعا ممنون


(1)
بعد از انتشار نوار ویدئویی سخنرانی فرمانده کل سپاه که در آن خطاب به جمع بزرگی از فرماندهان سپاه، از پیروزی اصلاح‌طلبان در انتخابات سال 88 به عنوان «خط قرمز» نام می‌برد، اصولا با رفقای منتقد معترضان به سلامت انتخابات مذکور، بحث نمی‌کنم؛ یعنی خیلی وارد جزییات نمی‌شوم. فقط می‌پرسم: «سپاه برای رد نشدن مردم از این خط قرمز، فقط دعا کرد؟»
.
(2)
حالا پنج سال و نیمی هست که برنامه‌های ـ به خصوص سیاسی ـ رسانه ناملّی را نگاه نمی‌کنم؛ به طور مشخص به این دلیل که این رسانه، رسانه «غیبت مدرن» است؛ در این رسانه، گوشت برادران مرده خود را می‌خورند، در این رسانه بدتر از زنا رواج دارد؛ مثل کیهان و مثل فارس و مثل خیلی رسانه‌های دیگر که لجن‌مال شده‌ها، امکان پاک کردن خود و مجال دفاع از خود را در آنان ندارند (من نمی‌دانم که؛ خود خدا غیبت را تعبیر به خوردن گوشت برادر مرده کرده، خود پیامبر به ابوذر گفته: غیبت بدتر از زناست).
.
دیشب اما تصادفا برخوردم به مصاحبه محسن رضایی توی یک برنامه‌ای به اسم: حاشیه / متن.
جوانک مجری خیلی دلش می‌خواست همه چیز را علیه میرحسین از زبان محسن رضایی بیرون بکشد. محسن رضایی، البته این طور نبود که پشت سر میرحسین حرف نزند. به میرحسین هم می‌گفت: «میرحسین». بعد یک جایی حرفی زد که خیلی خوب بود؛ گفت: حالا ایشون در حصر هستند، اگر بیرون بودند در حضور خودشون بیشتر و بهتر می‌شد حرف زد.
.
آقای محسن رضایی! ممنون، واقعا ممنون. 
.
(3)
مصاحبه سید محمد خامنه‌ای خفن بود. فکر می‌کنید اگر کسی دیگر چنین بی پروا بنیانگذار جمهوری اسلامی را متهم به مدیریت شدن توسط دیگران معرفی می‌کرد، با مصاحبه‌شونده و مصاحبه‌کننده چه می‌کردند؟ شاید اگر سید محمد خامنه‌ای در کینه‌توزی علیه رفسنجانی سابقه قابل قبولی نداشت، تا حالا طورهای دیگری شده بود.
.
(4)
امروز روز آخر سال 2014 میلادی است؛ بر هموطنان مسیحی و هموطنانی که همسایه مسیحیان در همه کشورهای عالم‌اند، مبارک باد. چه خوب است مبدا تقویم «میلاد» است، مبدا تقویم، «هجرت» است؛ این دو راه معنی دادن به «زندگی».

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر