اقدام ضرغامی در رد درخواست منتقدان توافقنامه ژنو برای نقد
این توافق در صدا و سیما، آن هم به بهانه عدم تضعیف دولت و دستگاه دیپلماسی کشور(+)،
اقدامی ریاکارانه است که باید توسط همه کسانی که «نقد» را لازمه فهم عاقلانه، و از
رونق افتادن تبعیت و تقلید کورکورانه می‌دانند، محکوم شود و از آن جمله دولت
«تدبیر» و امید، اگر خود را موظف به بازی خوردن در این نمایش کثیف نمی‌داند،
شایسته است فورا از آن تبرّی جوید.
.
ناگفته پیداست نقد یک سویه این توافقنامه مقبول نخواهد
افتاد و افکار عمومی خواهان حضور حامیان آن برای دفاع خواهند شد و در این میان پیش‌بینی
این که پای دیپلماسی ِ شکست‌خورده تیم سعید جلیلی ِ شکست خورده به میان آید، مطلقا
کاری دشوار نیست. از این رو می‌توان به تلخی پذیرفت که ضرغامی اگر هم به فکر تضعیف
نکردن دولت حاضر است، همزمان و چه بسا خیلی بیشتر از آن، سعی دارد سعید جلیلی و
عملکرد شش ساله وی را از گزند نقد و رسواییِ محتوم، مصون نگه دارد.
.
در واقع، این سعید جلیلی و حامیان او هستند که باید بابت این مخالفت، قدردان
ضرغامی باشند و بر او درود بفرستند.
.
.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر