۱۳۹۲ آذر ۷, پنجشنبه

نامه‌ی شصت و سوم

سلام دیده و دل را روشنایی

و این را هم گفته باشم که یاد ِ خوب، از درون سرشار می‌کند آدم را؛ بگذار دنیا هم نداند، بگذار به اندازه پهنای صورت‌ هم، فراخ و آزاد نباشد دنیا ... گیرم راه گلو را بغض تنگ کرده باشد.
.
.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر