فی‌الواقع از چه کسانی دارد تجلیل می‌شود؟!

در کمتر از یک هفته، دستانی توی کیسه بیت‌المال شد تا از دو تن تجلیل شود؛ «محمود احمدی‌نژاد» و «غلامعلی حدادعادل». صدا و سیما متولی تجلیل از احمدی‌نژاد شده بود و از افرادی که در مراسم تجلیل از حداد عادل بودند(+) یا کسانی که در چپ و راست او نشسته بودند؛ روسای سابق و فعلی خبرگزاری سپاه (فارس) و سعید جلیلی و وزیر ارشاد ِ باز هم: «احمدی‌نژاد»(+)، می‌شد حدس زد چراغ سبز از کدام سو بوده، اصلا طعم تجلیل چه بوده!

.

گذشته از این که اساسا جلساتی که مهر و مهربانی توزیع می‌کنند، خوب‌اند و در هنگامه این همه خروش و جوش و نزاع؛ خوب‌تر، اما باید مشخص شود این توزیع مهربانی و ثنا و مدیحه و کادو چه میانه‌ای با «ذائقه مردم» دارد؟ چرا باید مشخص شود؟ چون باید معلوم شود کسانی که دست‌شان به بیت‌المال، به خزانه مردم، می‌رسد و جواز تجلیل دارند، کجای دل مردم‌اند؟ اصلا غریبه و اجنبی‌اند یا آشنا و رفیق؟  

.

به همین اندازه بسنده کنیم که منتقدترین کاندیدا به محصول هشت سال ریاست ِ پرخطا و آسیب احمدی‌نژاد بر قوه مجریه، همین یک ماه پیش دل مردم را برد و در همان روزهای انتخابات هم یک سایت خبری اصولگرا نوشته بود: «غلامعلی حدادعادل را باید نامزد فداکار مناظره‌ها خواند. حدادعادل در دو مناظره آخر از خیر رأی و صندوق و میز و قدرت گذشت و تنها وظیفه خود را دفاع از نظام دید.»(+) (به طور خلاصه: «قید رأی مردم را زد و از نظام دفاع کرد» یا «از نظام دفاع کرد و قید رأی مردم را زد»!)

.

قضیه روشن هست آیا؟ قضیه رابطه این تجلیل‌ها و آن طعم دهان مردم؛ آن موقعیت جغرافیایی آقایان در دل مردم! 

واقعا این تجلیل‌ها، این پراکندن ثنا و کادوها، دهن کجی به «استکبار جهانی» است یا «مردم»؟ یا نکند این دو یکی شده‌اند؟!

.

.

پ.ن: حداد عادل گفته: «بعد از انتخابات احتمال می‌دادم چنین تجمعی (مراسم تجلیل از خودش) برای انقلاب و کشور بی‌فایده نباشد.» کسی هم به نمایندگی از اهالی رسانه بیانیه‌ای در تقدیر از حداد قرائت کرده و گفته بود: «این روزها که مردم از شعار دادن‌ها و خودنمایی و خودبینی‌ها خسته شده‌اند، حداد عادل با عزمی بسان حدید به برقراری عدل می‌اندیشید.»

.