مخالفت با طرح شعار «انتخابات آزاد» به معنای مخالفت با خود «انتخابات آزاد» نیست

By: Yuriy Kosobukin

اشتباهی که نباید دچار آن شویم، و برخی به سهو یا عمد متأسفانه دچار آن شده‌اند، این است که مخالفت با طرح شعار «انتخابات آزاد» را به مخالفت با خود «انتخابات آزاد» تعبیر کنیم! به نظرم می‌رسید مسئله واضح‌تر از آن باشد که نیازی به این تذکر دوستانه پیش نیاید! صرف وقت و انرژی برای القای این تعبیر از قضا به سود خود «انتخابات آزاد» هم نیست. در مقابل باید که «مختصات» انتخابات آزاد تبیین شود. مخالفت با «شعار» انتخابات آزاد، می تواند عین مخالفت با شعار «سم توی نان مردم نریزید» باشد؛ طبیعی است سازمان غله به راحتی می‌تواند بگوید مگر سم توی آرد نان ریخته شده؟ این مخالفت را می‌شود به موافقت سازمان غله با ریختن سم در نان مردم تعبیر کرد؟! (باور کنید اینجا هم مسئله به همین سادگی است!)

.

آیت‌الله جنتی در تخطئه شعار انتخابات آزاد – در نماز جمعه تهران – گفت: «تا به حال در کدامیک از انتخابات‌ها مردم را با زور پای صندوق های رای آورده‌اند و یا اینکه چه موقعی با زور به آنان گفته‌اند که به فلان شخص رای بدهید و یا به فلان شخص رای ندهید و یا تاکنون به چه کسی گفته‌اند بیایید برای کاندیداتوری ثبت نام کنید و یا نیایید ثبت نام کنید ... کسانی که واجدین شرایط باشند امکان ندارد که رد شوند و اگر هم واجد شرایط نباشند امکان ندارد که تایید شوند و انتظاری غیر از این هم نباید داشته باشند.»(+)

.

از نظر وی اینها معیار آزاد بودن انتخابات است: مردم به زور و توصیه از رأی دادن به کسی منع نشده اند / زور و توصیه‌ای به رأی دادن به کسی در کار نبوده / افراد خودشان آمده‌اند یا خودشان نیامده‌اند که کاندیدا شوند / تایید و رد صلاحیت‌ها قانونی بوده.

.

همان طور که می‌بینید، از لحاظ این که اینها از جمله مختصات انتخابات آزاد است، حرف نادرستی زده نشده. این که در عمل چه بوده؛ بحث دیگری است؛ و اینجاست که باید منتقدان نحوه برگزاری انتخابات در ایران وارد عمل شوند و مثال نقض و رفتارهای متناقض با ادعاهای دبیر شورای نگهبان را با حوصله تمام جمع‌آوری، دسته‌بندی و منتشر کنند. معلوم است که این روش، نیاز به مطالعه، ورق زدن تاریخ و آرشیو روزنامه‌ها و مصاحبه و مکاتبه و بررسی انتخابات سایر کشورها دارد، اساسا دشوار و زمان‌بر است و باز واضح است مدام به ریشخند گرفتن ادعای آزاد بودن انتخابات و طعنه زدن، بسی آسان‌تر است.

.

پیشتر نوشتم که «انتخابات هدف نیست، روش است»(+). به نظرم رسیده بود دوستانی که علاقمند بحث روی انتخابات آزاد هستند، اگر چنین خطی را پی بگیرند، در تبیین مختصات انتخابات آزاد به نتایج بهتری می‌شد نائل آمد. هنوز هم البته دیر نیست. انتخابات در ایران به طور مطلق آزاد نیست (و مگر جای دیگری هست؟)، لذا مجادله احسن در تعیین مختصات انتخابات آزاد، مثلا حتی با مبنا قرار دادن حرفهای خود آیت‌الله جنتی، باید راهکار باشد. از قضا همه مخالفان طرح «شعار» انتخابات آزاد را باید تشویق کرد تا معیار آزاد بودن انتخابات را اعلام کنند؛ آن وقت می شود به راحتی به نتایج درخشانی نزدیک شد.

.

یک نمونه: مرحوم امام یک بار خطاب به مردم گفته بود «سعی کنید امثال مدرس را به مجلس بفرستید». از دل این حرف طلایی، نمی‌شود مختصات انتخابات آزاد را بیرون کشید؟  بنیانگذار فقید جمهوری اسلامی، پیشانی ایران را تا ابد خالی از اثر ِ مُهر رضاخانی ندیده بود که مجلس ایران بخواهد بی‌نیاز از «مدرس»ها باشد! با این توصیه چه رفتاری شده؟

.

.

کامنتها در پلاس(+)

.
.