نخست - بعد از
واکنش تند انگلیس به تهاجم و تخریب سفارتخانه و محل اقامت کارمندانش در تهران و سپس
رویکرد حمایتی دولت های اروپایی، از جمله با حضور دسته جمعی در باغ قلهک و سفارت انگلیس،
حامیان (و اینک: توجیه گران) حمله به سفارت بارها به موضوع فراخوانی سفرای اروپایی
از ایران بعد از صدور حکم دادگاه میکونوس(+) و سپس بازگشت دوباره و آرام – آرام سفرا به
تهران استناد می کنند تا پشتیبانی گروهی دولت ها از انگلیس را کم اهمیت جلوه دهند.
این اقدام احتمالا ناشی از شوک حاصل از اجماع جهانی علیه جمهوری اسلامی است و برای
حفظ روحیه جبهه خودی صورت می گیرد. یادداشت
خبرگزاری نزدیک به سپاه (فارس نیوز) در این باره به صراحت از فشار ناشی از خروج سفرای
اروپایی از تهران بعد از صدور حکم دادگاه میکونوس نوشته و اعلام کرده که "این
اقدام بی سابقه و یکپارچه اروپایی ها در کنار فضاسازی گسترده رسانه های غربی درباره
دادگاه میکونوس به گونه ای بود که حتی برخی چهره های سیاسی داخلی نیز دچار انفعال و
هراس شده و بر این تصور بودند که کار ایران به پایان رسیده است"(+). این خبرگزاری
البته دلایلی هم برای بی اثر شدن این اقدام اروپایی ها ذکر کرده ولی یکی از دلایل اصلی
این "بی اثر" شدن، و شاید تنها دلیل آن، را از قلم انداخته!
.
آخر - خرداد ماه
سال 75 مقر استقرار نیروهای آمریکایی در الخبر عربستان مورد حمله قرار گرفت که طی آن
19 آمریکایی کشته شدند. ایران در این باره مورد اتهام قرار گرفت. وزیر دفاع دولت بیل
کلینتون بعدتر اعلام کرد: "طرح فوق‌العاده‌ای را برای حمله به ایران در صورت اثبات
دست داشتن تهران در انفجار الخبر آماده کرده بودیم"(+). در همان ایام تحرکات نظامی
آمریکا در عربستان قوت گرفت. کمتر از یک سال بعد، و در فروردین ماه سال 76، حکم دادگاه
آلمانی در مورد پرونده ترور مخالفان جمهوری اسلامی در برلین صادر و در پی آن تنش در
روابط ایران – غرب اوج گرفت. سفرا از ایران خارج شدند و به قول فارس نیوز عده ای بر
این تصور شدند که "کار ایران تمام است". اما آن چه ناگهان فضا را به سود
ایران تغییر داد، "دو خرداد"، حضور کم سابقه مردم در انتخابات و البته پیروزی
"سید محمد خاتمی" به رغم تلاش گسترده جریان غالب بر امور کشور بود. این انتخابات
نشان از ظرفیت جمهوری اسلامی برای تغییر داشت و جهان از آن استقبال کرد. "دو خرداد"
آن موضوعی است که علاقمندان به بی اهمیت جلوه دادن رشد تنش ها بین المللی علیه ایران،
تعمدا در این چند روز گذشته به فراموشی می سپارند چه آن که نزد وجدان خویش، انتخابات
پیش رو را، که باید نمایشگر حضور گسترده مردمی و سلیقه های مختلف سیاسی در اداره امور کشور باشد، کاریکاتوری
از انتخابات پانزده سال قبل هم تصور نمی کنند؛ انتخاباتی که رییس ستاد نیروهای مسلح
کشور معتقد است جوری باید برگزار شود که اکثریت آن به هم نخورد(+)!
.
.
.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر