این روزها خیلی اتفاق می افتد که لبخند بر لبم و شادی در دلم "ناگهان" می خشکد؛ "ناگهان" یادم از ندا و سهراب و محمد و مسعود و محسن پر می شود؛ و دیگرانی که نامشان را هم نمی دانیم، و بازماندگانی که رخصت عزاداری هم حتی ندارند ... یک نهیب از درون؛ که حق شادی نداری
سلام آقای معینی
پاسخحذف10 تا 12 جولای طومار سبز رنگی توسط ایرانیان خارج از کشور در اقصا نقاط جهان به امضا رسیده و امروز 25 جولای از برج ایفل آویزان خواهد شد.
http://18tir88.wordpress.com/2009/07/04/%D9%86%D8%B5%D8%A8-%D8%B7%D9%88%D9%85%D8%A7%D8%B1-%D8%B3%D8%A8%D8%B2-%D8%A8%D8%B1-%D8%A8%D8%B1%D8%AC-%D8%A7%DB%8C%D9%81%D9%84/
وبلاگتون بازدید کننده زیاد داره
خوبه اینم بزارین تو خبراتون
چه بخواهیم و چه نه ، عمیقا شاد نیستیم . انگار آویزان شده باشیم ، معلق و نگران و ملتهب و نامتعادل .
پاسخحذفاما انگار سبزها باهوشند و توانایی تحلیل دارند . هوش یعنی توانایی انطباق با محیط ، با شرایط .
رمز هر پیشرفتی بودن در حالت تعادل است ، با تمام دلتنگیها باید به خودمان کمک کنیم ، باید سعی کنیم زنده باشیم و زندگی کنیم . باید سرزنده باشیم .