خیلی ها همین اندازه که مطمئن اند زنده ای و نفست به آن ریه هایت رفت و آمد دارد برایشان کفایت می کند که سراغی از تو نگیرند تا که اطلاعیه ترحیمت منتشر شود و سیاه بپوشند! خیلی ها سراغت را می گیرند تا کاری برایشان انجام بدهی و گرنه سال به سال و ماه به ماه یادت از حوالی ذهن شان هم رد نمی شود؛ عین همان کاری که همه ما با جعبه ابزار می کنیم. بعضی سراغت را می گیرند که حالت را بگیرند! تو به سراغ احتیاج نداری اگر چه انسانی و در پی انس، می خواهی چه کنی با سراغی که می خواهد جعبه ابزار باشی یا مایه وقت پرکنی؟ ... فقط عده کمی هستند که سراغت را می گیرند و می آیند جلو، وقتی گره و عقده ای در کارشان نیست، وقتی نمی خواهند بیلان کاری برای وجدان خودشان جور کنند که ما به یاد فلانی بودیم، وقتی از سر بیکاری، سراغ از سراغ نمی گیرند ... این ها سراغت را حتی اگر نگیرند تو می دانی که خودت را به خاطر خودت دوست دارند؛ این را "یاد" خودت گواهی می دهد. والسلام
دلم نيومد بي صدا برم . زيبا نوشتی
پاسخحذفسلام
پاسخحذفجناب معینی چند مدتیه که کامنت گذاشتن تقریبا غیر ممکن شده حالا هم تصادفی باز شد و تونستم بنویسم..
راستی سراغهای اینترنتی هم از آن نوع سراغهای غیر جعبه ابزاری است
پایدار باشید و قلمتان پر توان و حق گو