۱۳۸۷ تیر ۳۰, یکشنبه

این فرش چند در چند است؟

معمولا از دیپلمات جماعت انتظار نداریم تا مثل افراد عادی بی حساب حرف بزند؛ وقتی این اتفاق بیفتد اولا چیزی که سقوط می کند شأن دیپلماتیک دولتی است که دیپلماتش چنین می کند.
سعید جلیلی به عنوان دبیر شورای عالی امنیت ملی و مذاکره کننده ارشد ایران در مذاکرات هسته ای، در ‌ گفت‌وگوي خود با خبرنگاران در پاسخ به سوال خبرنگار ايراني صداي آمريكا كه از وي پرسيد «شما مي‌گوييد مذاكرات مثبت و سازنده بود، پس چرا نتيجه‌اي تاكنون حاصل نشده؟» گفت: «شما ايراني هستيد. كار ديپلماسي مثل فرش ايراني است كه ميلي‌متري جلو مي‌رود، ديپلماسي ما نيز ظريف و دقيق است و انشاءا... پاياني زيبا، ظريف و بادوام خواهد داشت».
اینکه جلیلی برخلاف احمدی نژاد که در سفر اخیرش به ایتالیا دستور داده بود تا خبرنگار صدای آمریکا را راه ندهند، اجازه داده تا خبرنگار صدای آمریکا از او سئوال کند، جای بسی "کلاس" است اما مثال فرش اصلا مثال خوبی برای توصیف مذاکرات نیست؛ مهم ترین مساله در مورد هر فرشی و حتی شاید قبل از زیبایی و دوام؛ شاید قیمت آن باشد! هیچ آدم عاقلی خانه خودش را نمی فروشد تا فرش زیباتری بخرد، یا کلیه اش را حراج نمی کند تا فرش بادوام تری زیر پایش بیندازد. قرار هم نیست بافت هیچ فرشی به درازای عمر صاحب خانه طول بکشد که! بعد هم مساله اندازه فرش مهم است؛ اصلا فرش مذاکرات هسته ای ما چه شکلی است و چند در چند است؛ مربع، مستطیل، دایره، ذوزنقه یا یک پاره خط که شروع دارد ولی انتها ندارد!؟

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر