پدر زوسیما در براداران کارمازوف می‌گوید: «اما مهم‌تر از هر چیز، به خودتان دروغ نگویید. کسی که به خودش دروغ می‌گوید و به دروغ خودش گوش می‌دهد به جایی می‌رسد که دیگر نمی‌تواند حقیقت را در درونِ خود یا اطراف‌ش تشخیص دهد. به همین خاطر تمام احترامی را که باید برای خودش و دیگران قائل باشد از دست می‌دهد و بدون احترام، عشق از بودن باز می‌ایستد و آدم برای اینکه حواس خود را از زندگی بدون عشق پرت کند راه را بر لذت‌ها و هوس‌های مبتذل باز می‌کند، و در رذیلت‌های خود به حیوانیت فرو می‌رود.»
او در "شب‌های روشن" می‌نویسد: «شب شگفت انگیزی بود ... آسمان آنقدر روشن و ستارگان آنقدر زیاد بودند که به بالا که خیره می‌شدی، فکر می‌کردی که چه طور این همه آدم ناراست و بدجنس می‌توانند زیر چنین آسمانی زندگی کنند.»
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر