📌 اشاره: موضوع این یادداشت میتواند به همه استانهای کشور تعمیم داده شود. من در مورد استان خودمان (زنجان) نوشتهام.
در بعد از انقلاب "زنجانی"هایی که به رأس حکومت نزدیک بوده باشند، زیاد نبودهاند.
آیتالله اسدالله بیات تنها نماینده از استان زنجان بوده که به هیئت رئیسه مجلس شورای اسلامی راه یافت و تا نایب رئیسی مجلس هم پیش رفت (او نیز مانند بسیاری از نیروهای چپ، بعد از درگذشت آیتالله خمینی از گردونه قدرت بیرون رانده شد).
در هیئت دولت، مسعود روغنی زنجانی به ریاست سازمان برنامه و بودجه رسید؛ در دوره نخستوزیری میرحسین موسوی و ریاست جمهوری هاشمی رفسنجانی.
یحیی آلاسحاق هم در دوره رفسنجانی، مدتی وزیر بازرگانی شد.
امیر حاتمی در دولت دوم روحانی وزیر دفاع شد و جمشید انصاری هم در پنج سال آخر دولت روحانی، معاون رئیسجمهوری و رئیس سازمان اداری و استخدامی کشور بود.
دکتر محمد نهاوندیان هم در دولت اول روحانی، رئیس دفتر و در دولت دوم، معاون اقتصادی رئیسجمهوری شد.
پیروز حناچی نیز در همین دوره شهردار پایتخت بود و در جلسات هیئت دولت حضور داشت.
غیر از این هفت تن، زنجانی دیگری را سراغ ندارم که در مراتب بالای "حکومت اسلامی" پستی گرفته باشد.
در مورد زنجانیهای که پستهای مهم و بالایی در پیش از انقلاب بر عهده داشتند، اطلاع کاملی ندارم.
این را میدانم که محمد ذوالفقاری (برادر بزرگتر و ناتنی محمود خان) در زمان دكتر مصدق، نایب رییس مجلس شورای ملی و عضو موثر جبهه ملی در مجلس بود.
با این حال اگر برخی روایتها در مورد زادگاه دکتر علینقی عالیخانی (وزیر اقتصاد پاکدست، پرقدرت و جریانساز در دهه چهل، دکترای اقتصاد از فرانسه) را که زادگاهش را "ابهر" دانستهاند، درست بدانیم، و ارتشبد فضائل تدین (ارتشبد پزشک نیروی هوایی شاهنشاهی و فرمانده آن نیرو از شهریور ۱۳۵۴ تا بهمن ۱۳۵۵) را هم در نظر بگیریم، نفر چهارمی هست که رزومه درخشان و "بینظیر" او باید مایه فخر "هماستانی"های او باشد؛ دکتر محمد یگانه.
دکترای اقتصاد از دانشگاه کلمبیا (بعدها استاد در همین دانشگاه)، معاون وزیر اقتصاد، وزیر آبادانی و مسکن، رئیس سازمان برنامه و بودجه، وزیر امور اقتصادی و دارایی، رئیس کل بانک مرکزی و عضو هیئت مدیره بانک جهانی از جمله مهمترین بخشهای رزومه کاری اوست.
امسال صدمین سال تولد اوست. او ۲۸ سال پیش در آمریکا درگذشت.
*
سؤال: آیا کسانی چون دکتر علینقی عالیخانی یا دکتر محمد یگانه را صرفاً به این دلیل که کارگزار نظام پیشین بودند، با وجود سواد و تجربه و پاکدستی، نباید شناخت؟ نباید شناساند؟ نباید تکریم و تجلیل کرد؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر