یکی از کوتاهی‌های مسلم و خسارت‌بار دولتمردان گذشته این بوده که هیچ‌گاه به طور مشخص اعلام نمی‌کنند که «چه کسانی و چگونه نمی‌گذارند (نگذاشتند) کار کنند؟»
اگر پاسخ این سوال مشخص بود شاید می‌شد با اطمینان کامل فهمید همان‌ها الان با دولتی که با انتخاب بی‌رونق و کم‌مشارکت سال گذشته سر کار آمد چه معامله‌ای کرده‌اند و احیاناً حالا که خود سوار خر دولت‌اند و همه پست‌ها بین خودشان تقسیم شده، آیا باز هم «نمی‌گذارند کار کنند»؟
یکی از "مواهب" نظام یک‌دست همین است. دیگر بهانه‌ای به اسم «نمی‌گذارند» در کار نیست و چون اوضاع خراب‌تر از حد تصور است، بعد از مهلت دولت، معلوم خواهد شد که حتی وقتی «می‌گذارند کار کنند» یا «نمی‌گویند که نمی‌گذارند کار کنند»، باز «ملت ضعیف‌تر و مصائب قوی‌تر می‌شوند.»
نتیجه: ناامیدی ِ همه‌گیرتر و پیدا کردن "امید دیگر"!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر