۱۳۹۸ تیر ۱۳, پنجشنبه

توییت‌های امروزم



1. در فرانسه به "روشنفکر"، Intellectuels [انتلکتوئل] گفته می‌شود.
اسدالله علم (وزیر دربار) در تحقیر و توهین به روشنفکران مدام نوشته و می‌گفته: «عن-تلکتوئل»!
شاه هم بسیار از این ابتکار(!) خوشش میامده.
 
2. نمونه‌هایی از نقّادیِ ادبیِ پرخشونت و تند  رضا براهنی در این گزارش (شماره 59، مجله اندیشه‌پویا) آمده. به چنان "بی‌پروایی" و "تبحّر در واژه‌گزینی" و "تنوع در زاویه دید" در نوشته‌های او غبطه خوردم؛ فارغ از حق و ناحق بودن نقدهایش.

3. شاه [1339-«ماموریت برای وطنم»]: «اگر من دیکتاتور بودم تا پادشاه مشروطه، سعی می‌کردم مانند هیتلر یا آنچه امروز در کشورهای کمونیستی می‌بینید، رهبری "یک حزب واحد" را به دست گیرم.»
14 سال بعد: «حزب رستاخیز» به عنوان تنها حزب فراگیر، به دستور محمدرضاشاه در 11اسفند 1353 تشکیل شد.

4. […] اگر «انقلاب مشروطه» برای بنای «دولت-ملت» بود، «انقلاب اسلامی» برای «دولت-امّت» بود[کاملا متفاوت].
در «دولت-امّت» شما می‌خواهید «امّت» را دور دولت ِ خودتان جمع کنید؛ پس پول خرج می‌کنید و حزب‌الله‌لبنان و حوثی و حشدالشعبی می‌پرورانید.

5. کسایی که هنوز به اخبار  آمدنیوز استناد می‌کنند، باید کیس‌های پژوهشی مفیدی در حوزه روان‌پریشی و اختلال رفتاری در عصر شبکه‌های اجتماعی‌ باشند!

6. وجه "غیرقابل محاسبه" و دهشتناک‌تر تحریم، فرهنگ و اخلاقی است که در سیلاب ستایش هنر(!) "دور زدن"ها و"دزدانه" زندگی کردن‌ها، در رفتار/باورهای مردم تا سال‌ها بعد از رفع آخرین تحریم‌ها نیز بروز و ظهور خواهد داشت؛ نهادینه کردن زندگیِ قلابی :-(

7. «روی حرف‌اش موند» به خودی خود ارزش نیست؛ چه بسا اصرار بر خطا که خطای بزرگتر‌ی است.
خیلی‌ها هم پیر می‌شوند، «اسیر» البته خیلی سریع‌تر.
آنچه میرحسین را در چشم ِ من عزیز کرده، 20 سال «سکوت‌»اش بود و «خروش»؛ وقتی که دیگر «سکوت» فضیلت نبود.





هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر