بنیانگذار فقید جمهوری اسلامی گفته بود: «دولت اسلامی باید مردم را در همه چیز مطمئن کند؛ درسرمایهشان، در کسبشان، در کارخانههایشان. در همه چیز، مردم در آرامش باشند.» ( صحیفه امام، ج 17، ص 161) مرحوم امام خمینی پیشتر هم گفته بودند: «انشالله اگر حکومت اسلامی جریان پیدا کند برای همه رفاه هست، برای همه سعادت است، برای همه رفاه و سعادت دنیا و آخرت است.» (همان، ج 7، ص 61)
اشارات واضح است: رفاه و سعادت هم در "دنیا" و هم در "آخرت". اینکه قریب 40 سال بعد از انقلاب، جریانی برای تخطئه نگرانی و نارضایتی مردم از اوضاع اقتصادی، متوسل به این میشوند که «فریاد امام خمینی درد نان نبود بلکه درد دین بود»، یا ناشی از "نو انقلابیگری" و بیخبریشان از مواضع رهبر انقلاب است، یا نشانه تجاهلشان که در هر صورت، این مردم نیستند که باید همه تاوان فقر و فقیر شدن را بدهند و بخواهند "نان" و "دین" را علیه یکدیگر بدانند که این، به روشنی، همان القای "ناکارآمدی دین" در اداره امور کشور (و از آن جمله در تامین عزتمندانه معاش مردم) خواهد بود!
از جمله آخرین کسانی که این دیدگاه را علنی ابراز کرده، مدیر کل تبلیغات اسلامی زنجان (حجتالاسلام مسعود صفییاری) است که اخیرا دچار "خود علمالهدی پنداری حاد" شده و برای ابراز مواضع تندروانه ابایی از خود نشان نمیدهد.
شاذتر از این موضعگیری، وی در همین سخنرانی مورد اشاره، مدعی شده که «هیئت(های مذهبی) سکولار، معاندان اسلاماند. هیئت، مداح و روحانی بدون سیاست از نظر اسلام امری مردود است.»
فارغ از اینکه نسبت "عناد با دین خدا" دادن به این راحتی، تا چه حد اخلاقی است، این سوال مطرح است که آیا تردیدی هست که منظور امثال جناب صفییاری از «هیئت و مداح و روحانی سیاسی»، همان هیئت و مداح و روحانی سیاسی است که مواضعشان تابع و چه بسا عین مواضع امثال این مدیران به اصطلاح فرهنگی و روحانیان اتهامزن باشد؟
چندی پیش حجتالاسلام محمدحسن حائری شیرازی در نقد مواضع افراطی امام جمعه مشهد (حجتالاسلام و المسلمین علمالهدی) نوشته بود: «تحقیر وتوهین به مردم سیره فرعون است که قرآن میفرماید: «واستخف قومه فاطاعوه وکانوا قوما فاسقین»، فرعون برای مطیع کردن مردم، آنها را تحقیر واستخفاف نمود پس قوماش از در اطاعت درآمدند و این از فسق قوم فرعون بود ... بدانیم اگر پیامبر اسلام با صبر وتحمل وگذشت و تغافل و بزرگواری دسته دسته مردم را به دین وارد ساخت (یدخلون فی دین الله افواجا) با تنگنظری ودرشتگویی و پرخاش موجبات خروج دسته دسته مردم به ویژه جوانان از دین فراهم میشود.»
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر