اشاره
- انتشار نوار صوتی اظهارات مرحوم آیت‌الله منتظری همزمان با بیست و هشتمین سالروز
اعدام‌های تابستان 67، بار دیگر این بخش مستور
در تاریخ کشور را به مرکز توجه تبدیل کرده است.
.
.
اول:
دفاع از گناهکار، دفاع از گناه نیست. سوال از نوع مواجهه قضایی و حقوقی با زندانیان
سیاسی و معارض در تابستان 67، که به هر صورت پیش‌تر حکم اعدام نداشتند، از نحوه محاکمه
مجدد تا اعدام‌های فوری و برقی و خاکسپاری‌شان،
چیزی است که فقط برای گریز از پاسخگویی به شبهات مرتبط، می‌توان آن را به توجیه - از پیش نافرجامِ - خباثت و جنایت‌های
امثال رجوی‌ها گره زد!
.
دوم:
اگر کار اعدام‌های سال 67، کاری درست و قابل دفاع بود، نباید این همه سال، مستور و
"رازِ مگو" باقی می‌ماند؛ حتی تعداد کشته‌شدگان معلوم نیست. این به آن معنا
نیست که همه کارهای خوب باید "رسانه"ای شود. در این ماجرا اما پای
"حذف ابدی" و "کشتار" اعضای صدها "خانواده" ایرانی در
بین است که حتی نوع مواجهه با خانواده‌ها (که مجرم نبوده‌اند)، تا همیشه جای سوال باقی
خواهد ماند؛ که چرا پس چنین؟!
.
سوم:
پس از ماجرای سخنرانی خرداد 81 هاشم آقاجری در همدان، دادگاهی در همدان حکم اعدام او
را صادر کرد؛ کاری که امثال مصباح یزدی توصیه کرده بودند. اما رهبری دو بار و در دستوراتي
به قوه قضائيه خواستار احتياط در دماء (خون) مسلمين و تجديدنظر در حكم شد(+). در دستور
آيت‌الله خامنه‌ای به دادگاه تجديد نظر، با اشاره به اهميت حيات و زندگی در عدالت اسلامی،
ضرورت بررسی حکم صادره، با دقتی بيشتر مورد تاکيد قرار گرفته بود(+). نهایتا حکم اعدام،
به 3 سال زندان، 2 سال تبعید داخلی و نیز 5 سال ممنوعیت از تدریس تبدیل شد.
.
چهارم:
مسئله دم (خون) و حرمت آن بسیار مورد توجه دین و تاریخ بوده است. در سوره مائده اعلام
شده که «هر کس نفسی را بدون حق و یا بی‌آنکه فساد و فتنه‌ای در زمین کرده، بکشد مثل
آن باشد که همه مردم را کشته»، حضرت علی به مالک اشتر نوشته بود: «هیچ چیز، بیش از
خونریزی بناحق، موجب کیفر خداوند نشود و بازخواستش را سبب نگردد و نعمتش را به زوال
نکشد و رشته عمر را نبرد. خداوند سبحان، چون در روز حساب به داوری در میان مردم‌پردازد،
نخستین داوری او درباره خون‌هایی است که مردم از یکدیگر ریخته‌اند.» همچنین گفته شده
که دلیل پهن کردن سفره چرمین زیر محکوم به اعدام در زمان‌های قدیم این بوده که اگر
احیانا، بی‌گناه کشته می‌شود، خون او زمین نریزد که خون به ناحق ریخته، لاجرم خواهد
جوشید. آیت‌الله منتظری در نوار صوتی مورد اشاره، جایی خطاب به هیئتی که امضای حکم
اعدام‌های سال 67 را بر عهده داشته، گفته است: «شما خیال می‌کنید که با این کارانقلاب
را تضمین می‌کنید اما من فکر می‌کنم که اگر یک نفر هم بی‌گناه کشته بشود، انقلاب شکست
می‌خورد.»
.
پنجم:
اعدام‌های سال 67 هنوز گره است؛ محل پرسش است. تاخیر در پاسخ به آن، آیا کمکی به
صلح و عدالت می‌کند؟ کمکی کرده است؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر