در دو جای تاریخ ایران بعد از انقلاب اسلامی، نبودن و بودن یک
«بعثی» محور سیاست نظام بوده؛ تا ماه و روزهای
آخر جنگ، یک شرط ایران برای پایان دادن به جنگ، سرنگون شدن «صدام حسین بعثی» بود
(شرطی که محقق نشد) و حالا، آن طور که مشاور ارشد رهبری می‌گوید؛ این سرنوشت «بشار
اسد بعثی» است که خط قرمز نظام شده است. علی اکبر ولایتی دو ماه قبل گفته بود: «ما
بشار اسد را در میدان جنگ یا در مسائل سیاسی تنها نخواهیم گذاشت. اسد یک خط قرمز برای
ایران است»؛ خط قرمزی که به تقابل منافع قدرت‌های منطقه‌ای دامن زده است.
*
حزب عربی سوسیالیستی بعث (به عربی: حزب البعث العربی الاشتراکی)
یک حزب سیاسی بود که توسط میشل عفلق، صلاح‌الدین البیطار و زکی ارسوزی در سوریه تاسیس
شد. بعثیسم، آمیزه‌ای از ناسیونالیسم عربی، پان عربیسم و سوسیالیسم بود. بعثیسم خواهان
رنسانس و رستاخیز و یکی شدن جهان عرب به یک کشور است. شعار آن «اتحاد، آزادی، سوسیالیسم»
خواهان اتحاد عربی و آزادی از قید کنترل و دخالت غیر اعراب است. اختلافات بعثی‌های
عراق و دفتر مرکزی حزب بعث که در سوریه مستقر بود، باعث جدایی آن‌ها از یکدیگر شد و
بعثی‌های عراق از سال ۱۹۶۸ سازمانی مستقل را با نام حزب بعث عربی سوسیالیستی یعنی دقیقا
همنام حزب بعث مستقر در سوریه بنیان نهاده و خود را وارث حقیقی ایدئولوژی ِ پان‌عربی
و سوسیالیستیِ بعثی (به معنی رستاخیز) دانستند. عداوت بعث سوریه و بعث عراق از
جمله دلایل حمایت سوریه از طرف ایرانی در جنگ بود.(+)
.
بعثی‌ها چه در سوریه و چه در عراق با کودتا سرکار آمدند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر