نمی‌دانم توصیه‌های «سون زو» (یک جنگجو-فیلسوف چینی در دو هزار سال پیش) چقدر معتبر و منطقی است ولی زنده ماندن این توصیه‌ها طی دست‌کم بیست قرن، لابد نشانی از اعتبار آن است.
چند گزاره از توصیه‌های او را به نقل از کتاب «هنر رزم» انتخاب کرده‌ام که مایلم – با توجه به شرایط امروز – آن‌ها را با هم مرور کنیم.
عبارات و جملات داخل کروشه از من است.
**
در متون کهن آمده: «کسی که رفتاری خوش با من دارد رهبر من است، کسی که با من ظالمانه رفتار می‌کند، دشمن من است.» (ص۱۶)
«وقتی واقعا شایسته و کارآمد هستید ناشایست و بی‌کفایت ظاهر شوید تا دشمن به تکاپو نیفتد و خود را آماده نسازد.» (ص۱۶) [غیر از ماجرای کرونایاب مستعان، سپاه همیشه خود را شایسته و کارآمد نشان داده بود]
«جنگجویان پیروز اول برنده می‌شوند و سپس وارد میدان جنگ می‌شوند حال آنکه جنگجویان شکست‌خورده اول وارد جنگ می‌شوند و سپس پیروزی را جست‌وجو می‌کنند.» (ص ) [بدون اطمینان از پیروزی اساسا نباید وارد جنگ شد]
«مردم اساس مملکت هستند؛ غذا خداوندگار مردم است. حاکمان باید به این امر احترام بگذارند و ملاحظه‌کار باشند.» (ص۲۱) [تاکید بر اولویت حیاتی و اساسی تامین معیشت روزانه مردم]
«اگر کشوری کوچک بدون در نظر گرفتن خویش به خود جرئت دهد و با کشوری بزرگ دشمنی کند، اهمیتی ندارد که استحکاماتش تا چه اندازه محکم باشد، سرانجام این ملت چیزی جز اسارت نخواهد بود.» (ص ۲۶) [زیادی واضحه!]
«آن‌ها که بدون معاهده خواهان صلح هستند، توطئه‌گرند.» (ص ۵۵)
«آنان که سخنان‌شان فروتنانه است اما در همان حال تدارک جنگ می‌بینند، قصد پیش‌روی دارند. آنان که سخنان‌شان محکم است و پرخاشگرانه جلو می‌آیند، قصد عقب‌نشینی دارند.» (ص ۵۵) [وقتی ترامپ فروتنانه از عظمت تاریخی ایران می‌گوید، یاد این پاراگراف می‌افتم!]
«وقتی بسیار پاداش می‌دهند، یعنی در بن‌بست هستند. وقتی زیاد تنبیه می‌کنند، یعنی فرسوده شده‌اند.» (ص ۵۶) [به ترتیب یاد ارتش سایبری و مسئله تشدید تنبیه‌ها بابت حجاب اجباری افتاده بودم]
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر