۱۳۹۲ آذر ۱۳, چهارشنبه

نامه شصت و هفتم

سلام سایه‌ی باقی
.
«آن مِهی که بامدادان با باد می‌رود و شبنم را در کِشت‌زاران برجا می‌گذارد بالا خواهد رفت و ابر خواهد شد و به صورت باران فرو خواهد ریخت.»
.
جبران خلیل جبران این را که از زبان «پیامبر» می گوید، قبل‌ترش باز از زبان همین پیامبر گفته بود: «شما می‌توانید دُهُل را در پلاس بپیچید و سیم‌های ساز را باز کنید، اما کیست که بتواند چکاوک را از خواندن باز دارد؟»
.
این پیامبر چه خوب امیدوار بوده؛ چه خوب «بقا» را دانسته بود؛ بقای مه و آب و آواز.

...

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر