«اگر نان ندارید که شکم مردم را سیر کنید، برایشان از فضیلت گرسنگی
داد سخن دهید.»
.
این
را سید مهدی شجاعی در «دموکراسی یا دموقراضه» نوشته و ظاهرا مصداق این روزهای ماست؛
حالا وخامت حال نان و آب مردم چنان است که مدعیان پایان عصر اثرگذاری تحریمها، مشکلات
اقتصادی را؛ از گرانی و تورم ارزاق روزانه و تولید بی‌رمق گرفته تا حال زار سلامت و
بهداشت مردم، بار روی دوش تحریمها کرده‌اند و در این «ستاد بارگذاری»، باید که
برای گرسنگی و حقارت سفره ایرانی، کمیته «فضیلت‌تراشی» هم فعال شود؛ و فرقی نمی‌کند
این کمیته، دست‌اش را داخل کدام کیسه سرمایه‌های معنوی یک ملت بکند. نمونه‌اش را
توی همین عکس می‌بینید. اوباما را گذاشته‌اند کنار شمر؛ رئیس جمهوری یک کشور را
کنار یکی از بدنام‌ترین شخصیت‌های تاریخ مذهبی‌مان و این شعار که «با ما باش، در
امان باش»؛ گو که شمر در سال 61 هجری و اوباما این روزها، یک خواسته و شعار مشترک
دارند. اصلا هم خیال‌تان را مکدر نکنید که این روزها، مگر این شعار بین قدرتمندان،
مقبول و جاافتاده و چاره‌سازتر از آن نیست که فقط مال شمر و اوباما باشد؟! ... به
همین ترتیب هر کسی نق زد حتی، که اوضاع چنان است و بهمان، به راحتی حواله لشگر عمر
سعد و شمر می‌شود و اگر حتی سکوت کرد، صاف می‌رود در صف یاران امام معصوم. سرمایه‌های
اعتقادی همچنان هزینه می‌شود پای اثبات ناگزیر بودن بی‌کفایتی اقتصادی و کیست باور
کند که بالا بردن این بنرها، نه تصغیر اوباما،
که تخفیف دادن به شمر است؛ که به اسم خدا، سر حجّت خدا را از تن جدا کرد.
.
چندی پیش روزنامه های دوران اصلاحات را از بای گانی پیدا کردخ ورق می زدم. خواستار تغییر ساختار وزارت اطلاعات بوده ایم ان روزها گویا و ام روز ورقر بزنیم قیمت نان و جک های حدید دکتر و ...
پاسخحذفافسوس مان شد, افسوس