جامعه، همیشه مستعد پذیرش بی‌مطالعه یک شخص مدعی است تا بدان جا که یک عقل‌باخته‌ی مدعی نبوغ، پیوسته بخت آن را دارد که مقبول افتد. در جامعه جدید، که ویژگی آن، فقدان داوری تمیزدهنده می‌باشد، این گرایش نیرومند شده است. تا آنجا که هرکسی که عقایدی برای خود داشته باشد و بتواند آنها را با یک آهنگ اعتقادی تزلزل‌ناپذیر ارائه دهد، به آسانی آبرویش بر باد نمی‌رود؛ حتی اگر بارها اثبات شده باشد که او بر خطا بوده است. هیتلر که از آشفته‌بازار عقاید گوناگون در جامعه نوین تجربه دست اولی داشت، کشف کرده بود که با هواداری سرسختانه از یک عقیده رایج در میان عقاید گوناگون، می‌توان از این شاخ به آن شاخ پریدن‌های ناامیدانه و از «اعتقاد به بیهودگی همه چیز» به خوبی جلوگیری کرد. قاطعیت هراسناکی که در چنین تعصب افراطی نهفته است، جاذبه بسیاری برای جامعه دارد.
.
.
هاناآرنت - «توتالیتاریسم» – ص 38 - ترجمه محسن ثلاثی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر