این
آقایی که تو عکس به شکل حرمله درش آوردن، همونیه که بالای پایگاه بسیج، 25 خرداد
88، تو میدون آزادی به سمت مردم شلیک کرد و ظاهرا چند نفری رو کشت. بعدا سپاه گفت یه
عده می‌خواستن به انبار سلاح اون پایگاه حمله کنن و این آقا هم خیلی خوب کرده که نذاشته.
خب اگه این خبر درست باشه، حکم دادن درباره نادرستی کار این مامور، دیگه راحت نیست
(نمی خوام آدمکشی اونو توجیه کنم، دارم فکر می‌کنم اگه یک اسلحه همون موقع دست یه احمقی
یا تروریستی می‌افتاد و تو اون شور و هیجان، در دم شروع به تیراندازی می کرد، چه اتفاق
وحشتناک‌تری ممکن بود رخ بده) ... کم و بیش همه اینا رو می‌دونیم؛ جای مستقل و معتبری
هم البته نبوده که بیش از اینا رو به ما از ماجرا بگه
...
ولی
در بدترین حالت هم به نظرم عادلانه و منصفانه نمیاد ما (منتقدا و مخالفا) خودمون رو
حسینیان بدونیم، طرف روبرو رو یزیدیان. این جور تقسیم‌بندی ها فقط به اونایی کمک می
کنه که نمی‌خوان مردم به هم نزدیک بشن، می خوان حس نفرت همیشه زنده و جاری باشه.
.
.
به همین جهت به نظرم می‌رسه، جدای از این که انجام کارای هنری، و به خصوص گرافیکی و موسیقی و شعر و فیلم، برای نشون دادن اصول جنبش سبز و ستمی
که بر مردم معترض رفت، واجب و ضروریه، چنین کارایی (نمونه بالا) اصلا درست نیست.
.
كاش اين رو هم ميگفتي كه وقتي يك جناح خودش رو حسيني و مخالفنش رو يزيدي ميدونه همچين عكس العملي طبيعيه.ممكنه صحيح نباشه اما طبيعي هست
پاسخحذف