۱۳۸۸ خرداد ۳۱, یکشنبه

نگاه نکنید؛ آن دختر جوان کشته شد؛ همین دیروز، همین حوالی









خس و خاشاک خون داشت ... چشم ما اشک، گلومان بغض


*
اسمش ندا بود؛ فقط یک "ندا"

۱۲ نظر:

  1. روحش شاد هنوز اشکهامون سرازیره . محمد عزیز امیدوارم که همگی شما عزیزان در ایران خوب باشید و خدا پشت و پناهتون باشه . سبز باشی .

    پاسخحذف
  2. Boghz dare khafam mikone......

    پاسخحذف
  3. گرگها خوب بدانند در این ایل قریب
    گر پدر مرد تفنگ پدری هست هنوز

    گرچه مردان قبیله همگی کشته شدند
    توی گهواره چوبی پسری هست هنوز

    آب اگر نیست نترسید که در قافله مان
    دل دریایی و چشمان تری هست هنوز...

    شاعر: زهرا رهنورد

    پاسخحذف
  4. محمد معيني عزيز با توجه به اينكه شما اخبار قلم نيوز را منتشر مي كنيد بايد بگم قلم نيوز يكم مشكوكه! شماره آسيب ديده ها رو خواسته! مستندات مردم را خواسته! خبر حضور ميرحسين در خيابان جيحون رو تكذيب كرده و اين در حاليست كه شاهد اين پيامها در كلمه نيستيم
    ظن من هك شدن سايته
    Mohamad_ht@yahoo.com

    پاسخحذف
  5. فردا؛ مردم چراغ های اتومبیل خود را روشن می گذارند

    ۳۱ خرداد ۱۳۸۸ ساعت ۲۰:۵۵


    صادر نشدن مجوز برای تجمع و راهپیمایی و نیز سرکوب شدید تجمعات مسالمت آمیز مردمی ، مردم را به خلق شیوه های جدید تر اعتراض واداشته است.
    به گزارش خبرنگار "کلمه" مشاهدات و شنیده ها از سطح شهر ها حاکی است، مردم تصمیم گرفته اند فردا دوشنبه اول تیرماه و از ساعت 5 تا شش بعد از ظهر و به نشانه ی اعتراض و نیز همدردی با شهدای شنبه سی ام تیر ماه چراغ های اتومبیل خود را روشن کنند.
    به نظر می رسد این شیوه ی جدید اعتراض در پی ممانعت بی سابقه و برخورد شدید نیروهای نظامی و شبه نظامی با مردم باشد.

    پاسخحذف
  6. کاری جز گریه نداشتم... روحش شاد

    پاسخحذف
  7. خبر هك شدن قلم توسط خود قلم تكذيب شد
    Mohamad_ht@yahoo.com

    پاسخحذف
  8. نفرین بر این جنایتکاران...نفرین...

    پاسخحذف
  9. سرزمين من دردمند و بي دوايي سرزمين من خسته خسته از جفايي سرزمين من بي سرود و بي نوايي
    سرزمين من
    بنفشه

    پاسخحذف
  10. ندا يكي از خيليهااااااااااا بود

    ***
    به ياد همه كشته شدگان اين روزهاي پس از انتخابات 22 خرداد 1388
    ***

    پاسخحذف
  11. اين نوشته از وبلاگ"مسير يك ذره"است ,در مورد ندا":"دوست دارم دربارهٔ ندا بنویسم. چرا دربارهٔ ندا، در حالی که خون او رنگین‌تر از کشته‌شدگان دیگر روز شنبه سی‌ام خرداد سیاه سال ۸۸ نبود؟ شاید پاسخ این سؤال را رهبر فرزانهٔ ما قبلاً داده‌باشند. از همهٔ کشته‌شدگان در اینترنت فیلم پخش نشده. از همهٔ آنهایی هم که فیلم پخش شد، فیلم مربوط به لحظهٔ جان دادن‌شان نبود. آن‌هایی که فیلم لحظات جان دادن‌شان پخش شد، به جز ندا همگی مرد بودند. همان طور که رهبر فرزانهٔ ما فرمودند، اگر برای سایر ائمه هم چنان موقعیتی پیش می‌آمد که برای سیدالشهداء پیش آمد، آن‌ها هم همان اقدام را می‌کردند، امّا چون برای امام حسین مقدر شد و امام حسین آن حرکت را کرد، شأن او بالاتر است.
    آن چیزی که ندا را در ذهن ما برای همیشه ماندگار می‌کند، قطعاً و بی‌تعارف به موقعیت ویژهٔ او مربوط است، امّا وابستگی این تأثیر به این موقعیت ویژه، چیزی از اصالت آن نمی‌کاهد. این که دختری جوان و زیبا بود، این که گفته می‌شود دانشجوی فلسفه بود، این که دقیقاً در روز بعد از خطبه‌های آقا شهید شد... یا، چرا تعارف کنم، این که در آن آخرین لحظه‌ها چشم در لنز دوربین دوخت. لنز دوربین چشم بیننده است. ندا برای همیشه به ما نگاه کرد. هر روز و هر لحظه چشم در چشم ما دوخته، در همان حال که جان می‌دهد. او مرگ خودش را جدا از هزار عامل دیگر، با این نگاه که لحظه‌ای هم بیش نبود جاودانه کرد. ما در این چند روزه صحنهٔ خشونت و مرگ کم ندیده‌ایم، امّا تصویر آن نگاه و تصویر چشمان باز او بعد از مرگ، در حالی که خون یک چشمش را پوشانده‌بود... آه ای خدا"

    پاسخحذف