نامه به کودکی که نباید به دنیا می آمد

به بهانه تشییع جنازه کودک شش ماهه فلسطینی

*

سلام کوچولوی خفته! سلام کوچولوی آرام گرفته زیر تلی از خاک سرد و سنگین! دنیا دنیای بدی بود وقتی که تو آمدی و بدتر شد وقتی تو را با فرقی شکافته به دل زمین سپردند. چشمانت را بسته ای، انگار که آرام، بی هیچ رنج و دردی خفته ای، اما دیگر نه صدای خنده ات بلند خواهد شد و نه صدای گریه کودکانه ات. می دانی! می خواهم داد بزنم، هوار بکشم، جیغ بزنم، بر پلشتی این دنیای کثیفِ سیاست لعنت بفرستم. خون تو سند شرمندگی جانشین بی عرضه خدا بر روی زمین است؛ سند شرمندگی همه ما. بغض دارد خفه ام می کند، بگذار بگویم که "کاش به دنیا نیامده بودی"، کاش خون تو زینت افزای مجلس سیاسیون نمی شد، کاش لااقل سنگی بر پیشانی میرغضب زده بودی تا به تاوانش نابودت کند، تو حالا نیستی و ما ناگزیر به مُردگی روی زمینیم ... /ا