شکرلله پاکنژاد (متولد1320دزفول) فارغالتحصیل حقوق از دانشگاه تهران و از موسسان گروه چپگرای چریکی"فلسطین" بود. او سال 48 بازداشت و پیش و پس از محاکمه شکنجه شد. دفاعیات او در دادگاه بازتابی جهانی داشت. ژان پل سارتر در مجله تحت مدیریتاش این دفاعیات را منتشر کرد. او به حبس ابد محکوم شد.
شاه گفته بوده: «آنکه اسمش پاکنژاد است اما نژادش ناپاک است علیه ما مطالبی نوشته که دور از حقیقت است.».
در کتاب اخیراً منتشر شده "آنچه بر من گذشت" (خاطرات زندانی سیاسی قبل از انقلاب؛ عارف (علی) پاینده) روایت تاثیرگذاری از پاکنژاد منتشر شده(ص197).
روزی در مسیر بازگشت از چشمپزشک، مامور همراه پاکنژاد او را گم میکند. او زندانی سیاسی معروفی بوده. زندانیان گمان میکنند او را سربهنیست کردهاند. مامور در انتظار تنبیه شدیدی بوده چون اعتماد کرده و به پاکنژاد دستبند نزده بود ولی پاکنژاد خود به زندان برمیگردد و بنا به گفته پاینده، «همه بچهها خیلی خوشحال میشوند» ...
پاکنژاد با انقلاب از زندان آزاد شد. منتقد سوگیری رهبران انقلاب شد. در رفراندم شرکت نکرد، به دفاع از آزادی مطبوعات پرداخت و بالاخره آذر 60 در چهل سالگی اعدام شد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر