سردار ابراهیم جباری (چپ) فرمانده سپاه زنجان بود (تا 81)؛ یک آدم تند و بیپرده سیاسی؛ اکتیو و پرچانه. حالا بیشتر از 10 سال است که فرمانده سپاه حفاظت ولیامر است (روند برکشیده شدن چنین فردی کیس بسیار مناسبی برای تحقیق درباره "شایستهسالاری" است).
سال 80 او فرمانده سپاه زنجان بود و سردار حجازی فرمانده کل بسیج. "فرمانده کل نیروی مقاومت بسیج" (حجازی) آبان سال 80 علیه مدیرمسئول پیام زنجان (مصطفی ناصری) با استناد به 5 یادداشت و متن طنز(!) که همگی توسط من (با اسمهای مختلف) نوشته شده بود، شکایت کرد.
در شکواییه آمده بود که این مطالب بسیج و فرماندهان آن را به طرفداری از جناح خاص متهم کرده و نزد افکار عمومی حیثیت بسیج و بسیجیان را "به شدت" مخدوش مینُماید(20 سال قبل). در متن شکواییه، نقل مطالب مکرر دچار تقطیعهای تحریککننده بود. من متنی نوشتم در دفاع و مدیرمسئول همان را با اضافاتی برد دادگاه و اشتباه نکنم فقط در مورد متن طنز محکوم شد.
در یادداشت طنز نوشته بودم که طرح تصویر "ابراهیم جباری" در آرم در دست طراحی صداوسیمای مرکز استان لحاظ شود از بس مدام در این شبکه حرف میزند و علیه نشریات هم حرف میزند! ... رسانههای رسمی در همه این سالها مدام ضعیفتر و ترسانده شدند.
دیشب که خبر آمد "حجازی" از دنیا رفته یادم آمده بود ما (منتقدان) نسبت به 20 سال قبل قویتر که نشدهایم ولی حالا خیلیها میدانند که چه کسانی و چرا نزد افکار عمومی "مخدوش" شدهاند.
سردار جباری و "ما"ها نیز روزی از دنیا خواهیم رفت. سرمایههایی که صرف این نزاعها شد حتما شمرده خواهد شد.
حجازی و جباری سرفراز خواهند بود یا ما یکلاقباهایی که مدام خواسته بودیم غرّه به زور این دنیایی نشوند؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر