اول) انتخاب
مهرداد بذرپاش توسط مجلس انقلابی به عنوان رئیس دیوان محاسبات، اتفاقی بسیار
پربرکت است؛ کافی است به سوابق مدیریتی وی و "پروژه" صعودش در پلههای
قدرت رجوع کنید! اپوزیسیون چقدر باید زحمت میکشید و مستندات ارائه میکرد که ثابت
کند رویکرد کلی حضرات، برخورد با فساد نیست و بسیاری از آن چه زیر عنوان
"مبارزه با فساد" انجام شده، "تاکتیک" برای دورانی خاص است.
سپردن یک دستگاه مهم نظارتی به یک دستمال کثیفی به اسم "مهرداد بذرپاش"
آن هم توسط مجلس انقلابی که یک "دستمال کثیف بزرگ" به اسم قالیباف بر
صدر آن است، حتما با برکت است برای وجدانهای هنوز بیدار و کسانی که هنوز نه با
خودشان صادقاند و نه با مردم؛ که دیگر وقت آن است اعتراف کنند ماجرای
"اصلاح" قصه شبی بیشتر نبود و "عدالت" زیر سایه "مصلحت
ما"، اخته بود.
.
دوم) مصطفی
میرسلیم گفته که شهرداری تهران در دوره قالیباف، 65 میلیارد تومان رشوه داده بوده
که طرح تحقیق و تفحص از شهرداری ِ قالیباف توسط مجلس رد شود و لابد یادتان است که
این طرح، اسفند 95 در مجلس رد شد، قالیباف از مجلس علنی و رسمی تشکر کرد، دو ماه
بعد در جریان انتخابات ریاست جمهوری گفت که املاک نجومی را به کارگران و رفتگران
داده، بعد به نفع "آیتالله" رئیسی کنار رفت. این روزها آیتالله رئیسی
فساد را مبارزه میکند و سردار قالیباف، رئیس ِ جهادی مجلس انقلابی است. هیچ کدام
هم بهفرموده معتقد به وجود فساد سیستمی در جمهوری اسلامی نیستند.
.
سوم) حجتالاسلام
و المسلمین رسول منتجبنیا (اصلاحطلب) گفته که «باید فاصله بین اصلاحطلبان با بیت
رهبری را کم کنیم»، «درخواست دیدار با رهبری را دادهایم»، «نباید اصلاحطلبان را
اپوزیسیون و خارج از نظام دانست» ...
.
چهارم) «هر
جامعه مستحق جانیانی است که دارد»؛ آلبر کامو / کتاب تأمل درباره گیوتین / ترجمه
قاسم رستمی / صفحه 49
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر