«فرصت
را مغتنم می‌دانم که [به شاه] عرض کنم این پسر [ولیعهد، 9 ساله] را تا کی می‌خواهید
در دست پرستار فرانسوی و فقط پرستار فرانسوی بگذارید. ایشان حالا باید به عادات ایرانی،
روحیه ایرانی و علائق ایرانی خو بگیرد. اجازه فرمایید یک پیشکاری برای ایشان تعیین
بشود. فرمودند این هم درست است، چند نفر فکر بکن. عرض کردم اولین شرط پیشکار
والاحضرت که همه شرایط را باید تحت‌الشعاع آن بگیریم، این است که ایران‌پرست باشد.
از این بچه‌های انترناسیونال که هرکدام چند پاسپورت در جیب دارند باید احتراز جست.
شاهنشاه خندید و ملتفت شدند که منظورم همین وزرا و رجال کت‌سه‌چاکی آمریکایی می‌باشند
که سرشان هزار جا بند است. حالا به من فرموده‌اند برو فکر کن.»
📚 یادداشت‌های
اسدالله علم (وزیر دربار) - 22 دی 1348
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر