کمتر
از 3هفته قبل، رییسجمهوری از نحوه اجرای اصل 44 قانون اساسی و واگذاری سهم دولت
در شرکتها به بخش خصوصی انتقاد کرد. حالا رسانه ملی فرماندهی یکی از سازمانهای
اقتصادی سپاه - قرارگاه سازندگی خاتمالانبیا – را با یونیفرم نظامی، قریب به یک
ساعت روی آنتن زنده رسانه ملی برده تا از عملکرد اقتصادیاش دفاع و به دولت حمله
کند؛ امکانی که رسانه ملی برای کمتر سازمان و شخصیت حقیقی دیگری فراهم میکند که
بتواند در برابر نقد و انتقاد و حتی تخریبها، چنین گشادهدستانه و متکلموحده، از
خود دفاع کند!
حسن
روحانی در جمع فعالان اقتصادی گفته بود: «اصل ۴۴ برای واگذاری اقتصاد به مردم بود
اما بخشی از اقتصاد که دست دولت بیتفنگ بود را به «یک دولت باتفنگ» تحویل دادند».
مهمترین
بخشهای اظهارات سردار عبادالله عبداللهی را خبرگزاری سپاه (فارس) منعکس کرده است.
فارغ از اینکه امیدی به رویه صدا و سیما برای حاکم کردن جریان چندصدایی در این
رسانه نیست اما اصل پافشاری سپاه به پاسخگویی و رفع ابهامها و همراهی صدا و سیما
با این اصرار، باید که مایه امیدواری و خرسندی باشد.
با این
همه تذکر 4 نکته در باره اظهارات سردار عبداللهی ضروری مینماید:
اول:
روحانی به نحوه واگذاریها – و خصوصیسازی - زیر عنوان اجرای اصل 44 قانون اساسی
انتقاد داشته و هنوز به پیمانهایی که تشکیلات اقتصادی سپاه مجری آنهاست،
نپرداخته و شاید لازم باشد، برای رفع ابهامها در این باره نه پیمانکار (مثلا
قرارگاه خاتم) که شرکتهایی که در جریان اصل 44 سهامدار شرکتهای دولتی شدند،
وارد میدان شفافسازی شوند. در این باره میتوان از شرکت سرمایهگذاری مهر اقتصاد
ایرانیان نام برد که متعلق به بانک (غیرمجاز) مهر اقتصاد است و آن نیز متعلق به نیروی
مقاومت بسیج که از سال 87، در دوره احمدینژاد، موفق شد سهم دولت را در بسیاری از
شرکتها (مثلا توسعه معادن روی، تراکتورسازی، تایدواتر (بزرگترین شرکت خدمات دریایی
و بندری وقت کشور) و ...) از آن خود کند.
دوم:
قرارگاه خاتم (لااقل تا سال قبل) مانند آستان قدس رضوی معاف از پرداخت مالیات
بوده، یکبار هم معاون وزیر نیرو گفته بود: «سهام برخی واحدهای پتروشیمی دولتی
بدون تشریفات قانونی و تنها با دستور و عنایت شخص احمدینژاد به قرارگاه خاتمالانبیا
سپاه انتقال یافته»، اسفند سال 89 نیز وزارت نفت گزارش داد كه ساخت دو خط لوله
انتقال نفت و فرآوردههاى نفتى به ارزش يك ميليارد و سيصد ميليون دلار، بدون
برگزارى مناقصه به قرارگاه خاتمالانبيا واگذار شده است.
به این
امتیازهای طلایی این پیمانکار، اشارهای نمیشود؛ چرا؟
سوم: دیوان
محاسبات، سازمان بازرسی کل کشور و دیگر دستگاههای نظارتی حق ورود و سرکشی به فعالیتهای
قرارگاه را ندارند؛ چرا؟
چهارم:
دیماه 94، زنگنه (وزیر نفت) در نشست هیئت
نمایندگان اتاق تهران گفته بود: «1.8میلیارد دلار به شرکت صدرا داده شده اما یک ریال
کار به وزارت نفت تحویل نشده است. این رقم برابر قرارداد هم داده شده اما هیچ پایه
و اساسی ندارد. یک فاز پارس جنوبی را با یک میلیارد دلار به خارجیها دادیم حال
آنکه برای همان 3.7 میلیارد دلار به ایرانی دادیم که هنوز کاری انجام ندادهاند.
در ساخت تجهیزات بنای ما این است که هر چه در داخل ساخته شود از بیرون نخریم و
اجازه ندهیم تجهیزاتی که در داخل وجود دارد از خارج وازد شود اما این کار به شرط
رقابت است. اینکه تولیدکننده تجهیزات بگوید از من بخر به دو برابر قیمت قابل قبول
نیست. چرا؟ مگر نمیگویید نیروی کار ارزان دارید و مزیت دارید، پس چرا دو برابر قیمت؟
من از تولیدکننده داخلی حمایت میکنم به شرطی که با کیفیت بینالمللی و بعد از تحریم
با برند باشد.»
هجمه
همهجانبه به طرح انتقادها علیه عملکرد اقتصادی «دولت باتفنگ»، آیا به خاطر نگرانی
از باز شدن قفل زبان امثال زنگنه نیست؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر