معرفی
کتاب:
جای
خالی سلوچ | نوشته‌ی محمود دولت‌آبادی
رمان |
405 صفحه | نشر چشمه | 30هزار تومان
**
«جای
خالی سُلوچ» رمانی رئالیستی از محمود دولت‌آبادی است که بلافاصله پس از آزادی از
زندان ساواک و طی ۷۰ روز نوشته است. دولت‌آبادی داستان آن را به هنگامی که دورهٔ
سه سالهٔ حبس را می‌گذراند در ذهنش پرورانده بود. این رمان به زبان‌های آلمانی،
فرانسوی، ایتالیایی، انگلیسی، کردی و هلندی ترجمه شده است. داستان «جای خالی سلوچ»
روایت دردمندانه زندگی یک زن روستایی (مِرگان) در یکی از نقاط دورافتاده ایران
(روستای زمینج) است که سعی می‌کند پس از ناپدید شدن ناگهانی شوهرش (سلوچ) کانون
خانواده را همچنان حفظ کند. مرگان دو پسر به نام های عباس و اَبراو و دختری به نام
هاجر دارد(ویکی‌پدیا). نگارش این رمان، سال 57 به پایان رسیده.
بر
خلاف آن‌چه در برخی نقدهای این رمان دیدم، توجه داستان نه به تبعات اصلاحات ارضی
که به ستمی است که بر زنان این جامعه روا داشته شده. این طرز تلقی را خود دولت‌آبادی
نیز تایید می‌کند. در بخشی از متنی که بر پشت جلد کتاب به نقل از «ما نیز مردمی
هستیم» به نقل از خود نویسنده آمده، می‌خوانیم: «کوشش خود به‌خودی من این بوده که
شخصیت واقعی زن به عنوان نیروی بسیار ارزنده به تجلی دربیاید ... بازآفرینی مِرگان
(شخصیت اول رمان) هم، همچون اعتراض من و
همچنین اعتراض مرگان به این زندگی‌ست که به ستم بر او و بر امثال او رواداشته می‌شود
و مقاومت و سخت‌کوشی مرگان و تحمل و سماجت او در عین حال نفی این انگ ناتوان بودن
است.»
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر