من رای دهندگان به قالیباف را تخطئه نمی‌کنم؛ لااقل آن اندازه که رای دهندگان به رییسی را وقتی همزمان مدعی اولویت اقتصاد و تدبیر معیشت مردم هم می‌شوند! یعنی هیچ رقم «رای به رییسی» و «داشتن دغدغه معیشت مردم» یک جا جمع نمی‌شوند! قالیباف درست است که تلاش کرده خود را از اتهام تکنوکرات بودن رها کند ولی از خیلی از هم‌مسلکان خود به لحاظ توجه به فن و روزآمد بودن جلوتر است؛ از حدادعادل گرفته تا سعید جلیلی.
با این حال، در رفتار قالیباف هم نشانه‌هایی خطرناک به چشم می‌خورد که هر کدام می تواند مایه دردسر شود؛ نه برای ما یا حتی کسانی که قرار است به او رای دهند؛ برای کشوری که او را در آن برای ریاست‌جمهوری، صالح دانسته‌اند! نشانه‌هایی که فاصله مشخصی با صداقت دارند اگر چه شاید نشانه مدیریت جهادی باشند!
هم در ماجرای نقل قول‌های مغایر او در دو جمع مختلف درباره برخورد نیروی انتظامی تحت فرماندهی‌اش با دانشجویان معترض (که فایل‌های صوتی آن 4 سال پیش از پرده برون افتاد و با ذکر جزییات توسط روحانی در مناظره، نهایتا نام و سلوک جناب قالیباف متناظر با یاد گازانبر شد)، هم در بهره‌برداری‌های شخصی وی از رانت کارتل مطبوعاتی (موسسه) همشهری، هم در ماجرای بذل و بخشش‌های میلیاردی در ماجرای املاک نجومی، هم در فروش حق‌عمومی در تهران برای درآمدزایی، هم در وعده ایجاد 5 میلیون شغل و پرداخت 250هزار تومان پول به جوانان بیکار، و این همه در کنار تاکید بر قانون و مدیریت جهادی، مخرج مشترکی هست؛ یک نوع ژله‌وار بودن (به شکل ظرف و محیط در آمدن) و یک قسم خودآرایی از جیب غیر؛ حتی به قیمت تخلف واضح و گزافه‌گویی.
♦️ آزمون نشانه‌ها؛
قالیباف سردار سپاه، جانشین نیروی مقاومت بسیج، فرمانده نیروی هوایی سپاه و رییس پلیس کشور بوده است.
فرمانده نیروی هوایی سپاه بود که وقایع تیرماه 78 رخ داد. او بعدها در این باره گفته بود: «حادثه سال ۷۸ که در کوی دانشگاه اتفاق افتاد (...) وقتی در کف خیابان به سمت بیت رهبری راه افتادند، بنده فرمانده نیروی هوایی سپاه بودم. عکس من الان روی موتور ۱۰۰۰ با چوب هست. با حسین خالقی. ایستادم کف خیابان که کف خیابان را جمع کنم. آن جایی که لازم باشد بیاییم کف خیابان و چوب بزنیم، جزو چوب زن‌ها هستیم. افتخار هم می‌کنیم. نگاه نکردم که من، سردار و فرمانده نیروی هوایی هستم و تو را چه به کف خیابان؟»؛
این هم نشانه است؛ قضاوت نمی‌کنم نشانه مثبت یا منفی، نگران‌کننده یا امیدبخش؛ ولی اگر ستاد جناب قالیباف این را نشانه مثبت می‌داند، آن عکس روی موتور 1000 را رو کند لطفا.
با این حال، در رفتار قالیباف هم نشانه‌هایی خطرناک به چشم می‌خورد که هر کدام می تواند مایه دردسر شود؛ نه برای ما یا حتی کسانی که قرار است به او رای دهند؛ برای کشوری که او را در آن برای ریاست‌جمهوری، صالح دانسته‌اند! نشانه‌هایی که فاصله مشخصی با صداقت دارند اگر چه شاید نشانه مدیریت جهادی باشند!
هم در ماجرای نقل قول‌های مغایر او در دو جمع مختلف درباره برخورد نیروی انتظامی تحت فرماندهی‌اش با دانشجویان معترض (که فایل‌های صوتی آن 4 سال پیش از پرده برون افتاد و با ذکر جزییات توسط روحانی در مناظره، نهایتا نام و سلوک جناب قالیباف متناظر با یاد گازانبر شد)، هم در بهره‌برداری‌های شخصی وی از رانت کارتل مطبوعاتی (موسسه) همشهری، هم در ماجرای بذل و بخشش‌های میلیاردی در ماجرای املاک نجومی، هم در فروش حق‌عمومی در تهران برای درآمدزایی، هم در وعده ایجاد 5 میلیون شغل و پرداخت 250هزار تومان پول به جوانان بیکار، و این همه در کنار تاکید بر قانون و مدیریت جهادی، مخرج مشترکی هست؛ یک نوع ژله‌وار بودن (به شکل ظرف و محیط در آمدن) و یک قسم خودآرایی از جیب غیر؛ حتی به قیمت تخلف واضح و گزافه‌گویی.
♦️ آزمون نشانه‌ها؛
قالیباف سردار سپاه، جانشین نیروی مقاومت بسیج، فرمانده نیروی هوایی سپاه و رییس پلیس کشور بوده است.
فرمانده نیروی هوایی سپاه بود که وقایع تیرماه 78 رخ داد. او بعدها در این باره گفته بود: «حادثه سال ۷۸ که در کوی دانشگاه اتفاق افتاد (...) وقتی در کف خیابان به سمت بیت رهبری راه افتادند، بنده فرمانده نیروی هوایی سپاه بودم. عکس من الان روی موتور ۱۰۰۰ با چوب هست. با حسین خالقی. ایستادم کف خیابان که کف خیابان را جمع کنم. آن جایی که لازم باشد بیاییم کف خیابان و چوب بزنیم، جزو چوب زن‌ها هستیم. افتخار هم می‌کنیم. نگاه نکردم که من، سردار و فرمانده نیروی هوایی هستم و تو را چه به کف خیابان؟»؛
این هم نشانه است؛ قضاوت نمی‌کنم نشانه مثبت یا منفی، نگران‌کننده یا امیدبخش؛ ولی اگر ستاد جناب قالیباف این را نشانه مثبت می‌داند، آن عکس روی موتور 1000 را رو کند لطفا.
این یادداشت در تلگرام: +
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر