خیلی خوب که حسن روحانی در سخنرانی خود در افتتاحیه
نمایشگاه مطبوعات گفته بود که «نباید با بهانه‌های واهی، قلم‌ها را شکسته و دهان‌ها
را ببندیم ... باید در جامعه با صدای بلند، آزادی مسئولانه را فریاد بزنیم»؛ مقید کرده
بود: "بهانه‌های واهی"، "آزادی مسئولانه". حالا رییس دستگاهقضا شمشیر از رو بسته که «برخی از یک سو خواهان برخورد با مطبوعات هستند و از سوی دیگر
ندای آزادی مطبوعات سر می‌دهند»؛ که مثلا از دلش نفاق رییس‌جمهوری بیرون بکشد! حتی
اگر روحانی در سخنرانی "شنبه"اش هم مقید نکرده بود آن شکستن قلم‌ها و
بستن دهان‌ها را و آزادی را، قبل‌تر بارها از رفتار برخی مطبوعات و رسانه‌ها به
روشنی انتقاد کرده بود (فارغ از به‌حق و ناحق بودن‌اش) که حالا لازم نباشد آملی‌لاریجانی
در سخنرانی "دوشنبه"اش بخواهد او را رسوا کند و غصه‌دار بگوید که «متاسفانه
قوه قضاییه در همه جا مظلوم واقع می شود»!
تنظیم روابط قوا در قانون اساسی متولی دارد. قرار و مجاز هم
نیست که نیت‌خوانی کنیم؛ شاید بتوانیم توی ذهن‌مان مواجهه قوه قضاییه و مجریه را مثلا
با "یالثارات‌الحسین" مرور کنیم که بدانیم واقعا دولت حامی آزادی مطلق
بیان است که حالا قرار گذاشته‌اند رییس قوه قضاییه مصادیق خلاف آن را فاش کند؟! با
این همه، شاید روحانی خودش هم می‌دانسته وقتی از "رانت اطلاعاتی برخی رسانه‌ها"
خبر می‌دهد، یا می‌گوید: «امنیت برای ما اصل است اما تنها با تفنگ این امنیت ساخته
و حفظ نمی‌شود»، از جایی، کسی، چیزهایی برای افشا کردن علیه او پیدا و اعلام کند و
بعد صاحبان سه‌گانه تفنگ و پول و رسانه،
بالای دست ببرند ماجرا را!
.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر