به همین سادگی، به همین هولناکی

مهم‌ترین مسئله ما چیست؟ مذاکرات هسته‌ای؟ تحریم؟ غنی‌سازی؟ داعش؟ همسایگان مخاصم؟ اسراییل؟ سوریه؟

بهترین حالت را تصور کنید؛ مذاکرات هسته‌ای به نتیجه رسیده، تحریم‌ها همه یکجا لغو شده، اورانیوم را دویست درصد غنی می‌کنیم، اسراییل و داعش و سعودی‌ها را یکجا یا نابود کرده یا دماغ‌شان را به خاک مالیده‌ایم، بشاراسد را هم نجات داده‌ایم و برگردانده‌ایم سر جای پنج سال قبل‌اش و شده‌ایم رهبر دنیا، لااقل رهبر جهان اسلام! در داخل کشور هم فقر و فساد و تبعیض منقرض شده ...

اما...

اما آب خوردن نداریم، منابع تجدیدناپذیر آب را هدر داده‌ایم؛ به همین سادگی، به همین هولناکی!

وزیر نیرو گفته عمق حفاری برای رسیدن به آب، به 400 متر رسیده.

ما ابرقدرت معنوی و مادی جهان هم بشویم و از هر انگشت‌مان ده فضیلت ببارد، تشنگی را به رقت‌انگیزترین وجه تجربه خواهیم کرد؛ به همین سادگی، به همین هولناکی. آب از کجا بیاوریم سفره‌های چند هزار ساله آب را که سی ساله خالی کردیم، پر کنیم دوباره؟ بگذریم که بی‌کفایتی و فساد و فقر و تبعیض دامنگیر و معضلات خودساخته و تحمیلی، مجال امیدواری را تنگ‌تر هم کرده است.

اخبار بحران آب را دنبال کنید، جدی بگیرید، و باور کنید که خیلی دیر شده است.
.
پ.ن: سرانه آب تجدیدپذیر در ایران نصف آسیا، یک نهم آمریکای شمالی و یک چهارم متوسط جهانی است.