۱۳۹۱ آذر ۲۹, چهارشنبه

چهارپاره – 97 / چه راه توبه درازی



(1)
سازمان بازرسی یک نهاد نظارتی است؛ این یک معنای ساده دارد: متخلف جماعت باید از او بترسد. رئیس فعلی این سازمان، حجت‌الاسلام مصطفی پورمحمدی، سالها از مقامات ارشد وزارت اطلاعات بوده و مدتی هم در دولت نخست احمدی‌نژاد، وزیر کشور؛ این هم یک معنای ساده دارد: مناسبات قدرت را در جمهوری اسلامی می‌شناسد. چند روز قبل در دانشگاه شهید باهنر کرمان سخنرانی کرده و وقتی دانشجویان از برخورد با تخلف های دولت پرسیده اند، گفته: «مجلس و دیوان محاسبات پیگیر تخلفات دولت هستند اما روحیه خاص احمدی‌نژاد و شرایط سیاسی کشور را متشنج می‌سازد که این آرزوی دشمنان و «آفتی» برای نظام است ... وقتی وارد برخورد با تخلف دولت می‌شویم، تنش‌هایی در کشور ایجاد می‌شود.»(+) این حرف یک معنای ساده دارد؛ نظام نظارتی جمهوری اسلامی ایران، به هر دلیل و مصلحتی، نمی‌تواند یا نمی‌خواهد با تخلفات قوه مجریه خودش مقابله کند.
.
(2)
پورمحمدی خطر کدام آفت را بالاتر از بدبختی ناشی از اضمحلال بنیانهای اقتصادی و شوکت دستگاه‌های نظارتی و چیرگی قلدری بر قانون در کشور می‌داند؟ اسم این آفت چیست؟ در دوران موسوم به اصلاحات، مقام رهبری از مبارزه با «فقر» و «فساد» و «تبعیض» به عنوان اصلاحات واقعی مورد نظر مردم یاد می‌کردند؛ بارها و بارها. کسانی چون حجت‌الاسلام پورمحمدی بگویند الان دقیقا در کجای این اصلاحات واقعی ایستاده‌ایم؟ زیر تابوت یا سر قبرش؟
.
(3)
اوضاع وقتی غم‌انگیزتر می شود که شواهد و قرائن همه حاکیست رئیس دولتی که وقتی دستگاه‌های نظارتی برای رسیدگی به تخلفات، به دولتش نزدیک می شوند، فورا تنش ایجاد می‌شود، قصد ندارد دل از کرسی قدرت برکند. همین رئیس دولت، بر نظام ظالمانه و تبعیض‌آلود عالَم، نقد و برای مدیریت‌اش ادعا و برنامه هم دارد. اینهایی که می‌بینیم و می‌شنویم قصه نیست؛ امر جاری و ساری و تلخ در مملکتی است که عمر انقلاب‌ مردمانش برای زندگی بهتر، هنوز به نصف عمر متوسط مردانش(+) هم نرسیده!  
.
(4)
«در وضعیتی هستیم که شایسته و شان ملت و مردم ما نیست ... آنچه امروز می‌بینیم آن چیزی نیست که می‌خواستیم، آن چیزی نیست که می‌تواند باشد ... به صحنه آمده‌ام چون روندهای سیاسی، اقتصادی و فرهنگی موجود را نگران‌کننده یافتم ... آمده‌ام تا کرامت انسان‌ها را پاس بدارم ... آمده‌ام در حالی که راهی ساده و یک‌شبه برای مشکلات اقتصادی کشور و مردم نمی‌شناسم و معضلات امروز را ناشی از چاره‌جویی‌های شتاب‌زده، یک‌شبه و یک‌نفره می‌بینم.»(+)
.
زندانی این روزهای کوچه اختر اینها را گفته بود ...
اصولگرایان با بصیرت! چه راه توبه درازی دارید.
.
.

۱ نظر: