«اين كارى هم كه الان در مجلس محترم شوراى اسلامى هست، اين هم يكى از همان مسائلى است كه يك جنبهى تحسين و تمجيد درش هست. اين را من عرض بكنم؛ شما برادران و خواهران عزيز و ملت عزيز ما توجه داشته باشيد؛ اينى كه از مسئولان كشور سئوال بكنند، حالا يا از رئيس جمهور يا از ساير مسئولان اجرائى، اين از دو جهت كار مثبتى است: يكى اينكه نشان ميدهد كه نمايندگان مردم در قوهى مقننه احساس مسئوليت ميكنند نسبت به مسائل كشور؛ اين مثبت است. جنبهى ديگر اين است كه مسئولان كشور با اعتماد به نفس و با شجاعت قابل تحسين ميگويند آماده هستند كه بيايند توضيح بدهند، اين سئوالات را بيان كنند؛ اين هم مثبت است. هم مسئولان قوهى مقننهى ما به وظيفه عمل ميكنند، هم مسئولان قوهى مجريه ما نشان ميدهند كه به صحت عمل خودشان و صداقت خودشان اطمينان دارند و اعتماد دارند. انسان چه ميخواهد ديگر، از همه بهتر، اين است. حالا اين كار اتفاق افتاده است؛ يعنى مجلس ميگويد ميخواهد بپرسد، اين احساس وظيفه است؛ دستگاه دولتى ميگويد ميخواهد با اعتماد به نفس پاسخ بدهد و از عهدهى پاسخ برمىآيد - كه اين را به ما هم گفتند - اين هم قابل تحسين هست؛ هر دو قضيه خوب است، لكن من معتقدم كه اين دو نقطهى مثبت تا اينجا انجام گرفته، از اينجا به بعد ديگر ادامه پيدا نكند. همين جا تمامش بكنند؛ همين جا تمام كنند قضيه را. مجلس يك امتحان خوبى داده است، يك امتحان خوبى مسئولين اجرائى دادهاند؛ اين امتحان، امتحان خوبى بود. مردم هم با بصيرتند، مردم ميفهمند، تشخيص ميدهند. ادامهى اين كار همان چيزى است كه دشمنان ميخواهند؛ دوست ميدارند اين دو قوه را در مقابل هم قرار بدهند؛ يك عدهاى تحت تأثير احساسات از اين طرف، يك عدهاى تحت تأثير احساسات از آن طرف، يك عدهاى قلمها و وسائل تبليغ را در روزنامه و در پايگاه اينترنتى و غيره به كار بگيرند و يك فضاى شلوغى درست كنند. نه، كشور احتياج دارد به آرامش. همهى مسئولين، چه مسئولين تقنين، چه مسئولين قضا، چه مسئولين اجرا، براى اينكه كار خود را انجام بدهند، آرامش لازم دارند، مردم هم آرامش را دوست دارند. آنچه كه وظيفهى مجلس بود، انجام گرفت؛ دولت هم در مقابل آنچه كه وظيفهى مجلس است، اعتماد به نفس لازم را نشان داد؛ اين از هر دو طرف خرسند كننده است. از حالا من از آن برادران و مجموعهى چند ده نفرى در مجلس كه اين كار را شروع كردند، تقاضا ميكنم قضيه را تمام كنند و نشان بدهند عملاً هم مسئولين دولتى، هم مسئولين قوهى مقننه و قوهى قضائيه كه بيش از همه چيز به وحدت اين ملت و آرامش كشور احترام ميگذارند.»
مقام
رهبری، سخنرانی عمومی اول آذرماه 91(+)
.
*
من اقدام
- و بیشتر از آن «نحوه» اقدام ِ - رهبری را در متوقف کردن روند سئوال مجلس از احمدینژاد،
اقدام به موقع و درستی میدانم.
- بر خلاف نظر کسانی که مدعیاند اساس طرح سئوال نمایندگان از احمدینژاد بعد از سخنرانی 10 آبان رهبری، کاری بر خلاف نظر ایشان بوده؛ رهبری در سخنرانی دیروز (متن بالا) به صراحت این کار را با لفظ «احساس مسئولیت» تایید کرده است. این طیف از اصولگرایان - به تعبیری – جلوتر از خود رهبری حرکت کردند و برخی واکنشهای دیروز تا امروزشان – از جمله در تمجید از امثال زارعی و کوچکزاده و تخطئه لاریجانی و مطهری – تداوم این حرکت را نشان میدهد! اگر مبنا سخنرانی دیروز رهبری باشد، این امثال زارعی و کوچکزاده اند که باید شماتت شوند به این دلیل ساده که حتی از القای احساس مسئولیت در مجلس نیز به دلیل برداشت و تحلیل نادرست از سخنرانی 10 آبان رهبری، ابا داشتند! همچنین کسانی از اصولگرایان که صراحت ِ علنی رهبری را در نفی «ادامه» طرح سئوال از احمدی نژاد، دون شأن رهبری می دانند؛ ناخواسته ایده «کاهش اقتدار رهبری» را با صدور احکام حکومتی، ترویج می دهند و البته در این نقطه با کسانی از مخالفان و منتقدان رهبری که باور دارند از اقتدار رهبری با صدور احکام حکومتی کاسته می شود، مشترکاند (در نگاه بدبینانه؛ این القای مخالفان و منتقدان را باور کردهاند).
- رهبری از اعتماد به نفس و شجاعت دولت میگوید. اعتماد به نفس و شجاعت چیزی نیست که دولت فقط در مسئله کنترل بازار ارز، خواسته باشد آن را از خود بروز دهد؛ کشور از قضا از اعتماد به نفس افراطی دولت در بسیاری از امور در رنج بوده و است. دولتی که رئیساش با اعتماد به نفس تمام و تا دو سال پیش از سپری شدن عصر اثرگذاری تحریمها سخن میگفت، خود اینک طلایهدار ایده موثر بودن تحریم هاست! از همین رو به نظر می رسد، تمجید دیروز رهبری از اعتماد به نفس دولت، وقتی در مقابل، از احساس مسئولیت مجلس تمجید میشود (چیزی که واقعا در این سالهای اخیر به خصوص در حوزه اقتصاد و معیشت مردم به طور جدی احساس یا حتی القا نشده)، لااقل نزد ناظران رفتار مجلس و دولت، بیشتر تمجید از مجلس است تا دولت!
- دستور توقف دیروز البته دستور توقف مسئولیتپذیری مجلس نیست؛ هر چند حتما کسانی در مجلس – از جبهه پایداری - خواهند بود که به رها گذاشتن دست دولت، رأی و نظر خواهند داد.
- رهبری از لفظ «تقاضا» برای متوقف ساختن روند سئوال از احمدی نژاد توسط نمایندگان استفاده کرد. این درست است که این لفظ همان معنای «دستور» را می دهد، ولی حتما رهبری در استخدام این کلمه قصد معیّنی داشته که هر چه باشد، بر اعتبار نمایندگانی از جنس علی مطهری می افزاید.
- احمدینژاد، هیجان را دوست دارد؛ سوخت موتور حیات سیاسیاش بوده و می خواهد همچنان باشد. حاصلضرب هیجان و عقلانیت را هم اگر مقداری ثابت بدانیم؛ هر مجال ِ هیجان، بندی است افزون بر بندهای بیشمار بر پای عقلانیت در این کشور. «هیجان» طلسم شانس دستان ِ خالی و دهانهای باز است.
- نظرسنجی دو هفته قبل شبکه 3 درباره سئوال از احمدی نژاد، که در آن 88 درصد مردم خواستار سئوال از احمدی نژاد شده بودند، البته با دستور دیروز رهبری مغایرت دارد. رهبری احتمالا گوشه چشمی به این مسئله داشته که می گوید: «مردم هم با بصيرتند، مردم ميفهمند، تشخيص ميدهند.» اینجا یک شکاف هست. چه کسانی باید از در اقناع و بصیرتزایی مردم درآیند؟ امثال ضرغامی آلوده به دروغ و کج و تک گویی؟ امثال سردار نقدی که برای افزایش تحریمها دعا میکند؟ ... این شکاف در بستر زمان پدید آمده، و باید در بستر زمان پر شود؛ و به رفتار البته؛ با از پستو بیرون کشیدن بسیاری از مناسبات سیاسی. از همین رو و در همین راستا، اینکه رهبری در اندرونی و با اشاره چشم از مجلس نخواست که ادامه ندهد، باید که قدر دانسته شود. این رسم ِ خواندن حرفهای دل رهبری که عدهای بیش از پیش در این چند سال اخیر در آن خود را صاحب تخصص میدانند، و بر آن اساس جریان عادی امور را قفل میکنند، با چنین رفتارهایی از رونق خواهد افتاد.
- در مقاطع مهمی از تاریخ، هیجانزدگی راه ما را برای رسیدن به هدف، طولانیتر کرده ... این را تاریخ می گوید! از سال 1285 خورشیدی تاکنون، هنوز شعا ما «تأسیس عدالت خانه» است. فکر میکنید چرا؟
کامنتها در پلاس(+)
من فقط جواب مورد هفتم شما رو میدم که فکر میکنم جواب امثال شما را خوب خواهد داد وگزافه گویی هم نخواهد بود و آن اینکه جواب سوال شما که چرا ما از ۱۲۸۵ تا حال در فکر تاسیس عدالتخانه هستیم و هنوز هم فی الواقع به آن نرسیدیم اینه که در این کشور دیکتاتوری به شکلی نهادینه شده که اجازه هیچگونه تنفس آزاد را نمی دهد اما چرا دیکتاتوری اینگونه نهادینه شده است؟ دلیلش امثال شماهایی هستید که به تقدیس دیکتاتور و روشهایش و دیکتاتوری می پردازید!
پاسخحذف