...
*
دردهای من
گر چه مثل دردهای مردم زمانه نیست
درد مردم زمانه است
مردمی که چین پوستینشان
مردمی که رنگ روی آستینشان
مردمی که نامهایشان
جلد کهنه شناسنامه هایشان
درد می کند
.
من ولی تمام استخوان بودنم
لحظه های ساده سرودنم
درد می کند
.
انحنای روح من
شانه های خسته غرور من
تکیه گاه بی پناهی دلم شکسته است
کتف گریه های بی بهانه ام
بازوان حس شاعرانه ام
زخم خورده است
دردهای پوستی کجا؟
درد دوستی کجا؟
*
...
قیصر امین پور
من ولی تمام استخوان بودنم
پاسخ دادنحذفلحظه های ساده سرودنم
درد می کند
دردهای پوستی کجا؟
درد دوستی کجا؟
عالی بود !
با تشکر رهگذر
مردمی که عشق از آنها دریغ شده است.
پاسخ دادنحذفاین روزها بسیاری از لحظاتم به یاد قیصر میگذره... بهمین خاطر هی به اینجا سر میزنم که حال و هوای قیصری داره...
پاسخ دادنحذفدردهای دوستی کجا؟
پاسخ دادنحذفدردهای پوستی کجا...