بعد از قتل میرزاده عشقی، مدرس و رفقای کم شمارش در مجلس شورای ملی، سردار سپه را کشیده و آورده بودند مجلس برای جواب پس دادن. عده ای جمع شده بودند بیرون مجلس و شعار می دادند: "مرده باد مدرس، زنده باد سردار سپه". مدرس رو کرد به آن ها و گفت: "مدرس اگر بمیرد کسی به شما پول نمی دهد. شعار بدهید "زنده باد مدرس" ..." ... پیرمرد بعدترها هم تیغ ِ توی گلوی رضا شاه بود؛ توی گلوی نفر اول مملکت. مدرس را فردا می کُشند؛ ده آذر، هفتاد و سه سال قبل ... الان از پیرمرد مجسمه ای مانده در میدان بهارستان تهران، چند خیابان به اسم اش در شهرها، یک نقاشی روی اسکناس ده تومانی با آن حرفِ مهجورش، و جمله ای از مرحوم امام که "مثل مدرس ها را بفرستید مجلس". خبر خوبی نیست؛ مثل مدرس ها فقط فرستاده شدند روی سکوی مجسمه، اسم خیابان، و روی اسکناسی که حالا خود این اسکناس هم رفته قاطی عتیقه ها.
الان جاش خیلی خالیه. کاش یه مرخصی! بهش میدادن میومد غیرت و شهامت رو یاد بعضیها میداد
پاسخحذف